Neden

Gidene kal demeyeceksin… 
Gidene kal demek zavallılara, 
Kalana git demek terbiyesizlere, 
Dönmeyene dön demek acizlere, 
Hak edene git demek asillere yakışır. 
Kimseye hak ettiğinden fazla değer verme, 
Yoksa değersiz olan hep sen olursun…

Düşün… 
Kim üzebilir seni senden başka? 
Kim doldurabilir içindeki boşluğu, sen istemezsen? 
Kim mutlu edebilir seni, sen hazır değilsen? 
Kim yıkar, yıpratır sen izin vermezsen? 
Kim sever seni, sen kendini sevmezsen? 
Her şey sende başlar, sende biter… 
Yeter ki yürekli ol, tükenme, tükenme…

Tükettirme içindeki yaşam sevgisini… 
Ya çare sizsiniz ya da çaresizsiniz… 
Öyle bir hayat yaşadım ki, cenneti de gördüm cehennemi de. 
Öyle bir aşk yaşadım ki, tutkuyu da gördüm pes etmeyi de. 
Bazıları seyrederken hayatı en önden, kendimi bir sahnede buldum. 
Oynadım… Öyle bir rol vermişlerdi ki okudum, okudum anlamadım. 
Kendi kendime konuştum bazı evimde, hem kızdım hem güldüm halime.

Sonra dedim ki, söz ver kendine, 
Denizleri seviyorsan dalgaları da seveceksin, 
Sevilmek istiyorsan önce sevmeyi bileceksin, 
Uçmayı biliyorsan, düşmeyi de bileceksin, 
Korkarak yaşıyorsan yalnızca hayatı seyredeceksin.

Öyle hayat yaşadım ki, son yolculukları erken tanıdım. 
Öyle değerliymiş ki zaman, hep acele etmem bundan, anladım.

Friedrich Nietzsche

Bu gün içimden bir şeyler yazmak geliyor ama ne yazmalıyım bilemeden bu sözler aklıma geldi. İnternetten arayıp tamamını buldum. Aslında hayatta başımıza ne geldiyse bize kim ne duygu hissettirdiyse  buna  izin veren biziz. Her yalana kendimizi biz inandırıyoruz. Aslında bal gibi her şeyi apaçık görüyoruz kendimize yalanlar söyleyip her şeyin düzeleceğine  daha iyi olacağını, ya da çektiklerimizin biteceğine inanıyoruz ve bazen değer görmediğimiz yerde kalmaya devam ediyoruz. Neden ama neden ……………