Nefes: Vatan Sağolsun filmi

Yıl 1993... Yer Güneydoğu...

2400 metre rakımlı Karabal Tepesi...

Gecenin kör karanlığı....

Soğuk bıçak gibi, iliklere işliyor.

Silahlı bir grup, gizlice ilerliyor.

Tüm dikkatlerine rağmen donmuş kar örtüsü üzerinde atılan her adımın çıkardığı sesi engelleyemiyor.

Kar üzerinde atılan her adım grubu Karabal karakoluna yaklaştırıyor. Karakol dış nöbetçisinin olan biteden haberi yok... Çünki uyumuş... Nöbetçinin silahı alınıyor. Etkisiz hale getiriyor. Karakol'a gizlice giriliyor... Herkes uykuda... Ölümün kol gezdiği bu dağlarda derin bir ölüm uykusu (Filmin fragmanları için tıklayınız http://mozcan.blogcu.com/ )

Böyle başlıyor Nefes filmi...

Etkileyici görüntülerle...

Bulutların üzerinden çekilen, güneşin ayın doğuşu muhteşem kasvetin oluşmasını sağlıyor. Sinema salonuna hakim oluyor. Seyirlik atmosfer tamam... Böyle bir giriş seyirciyi aynı frekansa getiriyor.

Oyuncuların hiç biri yıldız değil... Bu yıldız olmadan da Türk sinemasında iyi şeyler olabileceğini gösteriyor. Atakan Barış, Barış Aydın, Barış Bağcı... Bu isimler başrolleri üstlenmiş... Filmde yıldızlaşıyorlar. Konservatuvarda okuyan 40 genç daha Nefes'te rol almmış... Henüz öğrenciler ama profesyonelce iş çıkarmışlar.

Filmde kahramanlık öyküsü yok. Gerçek kahramanların dramı var.

Hepsi insan...

Duygulu...

Sevgililerini sılada bırakmış...

Kısıtlı koşullarla da olsa ana-baba, eş-dost ve sevgiliyle yaptıkları telefon görüşmeleri duygu seli oluşturuyor salonda...

Bir bayrak sahnesi var ki insanın içine işliyor.

Atatürk büstünün hemen yanında bağrağımız dalgalanıyor.

Ne var ki paramparça... İnsanı derinden yaralayan bir görüntü... Öfkeleniyorsunuz... Ancak işin aslını öğrenince duygularınız tamamen değişiyor.

Şunu söylemeliyim: Hakan Evrensel'in Güneydoğu'dan Öyküler kitabından senaryolaştırılan film bu dağlarda yaşanmış çok sayıda öyküden izler taşıyor. Son saldırı sahnesinin gerçeği kimbilir kaç kez yaşandı.

Şehitliklerde vatan uğruna yatanlara sorun... Sessizce haykırmaktalar...

Aşkını bu topraklar için toprağa vermiş taze dullara sorun...

Anaların oğulları sayıp okşaya okşaya aşındırdığı mermerleri dinleyin...

Şehit çocuklarının babalarının mezarları üzerine diktiği, hiç solmasın diye her gün suladığı güllere sorun...

Şehit babalarının için için akıttığı göz yaşlarına sorun...

Güneydoğu gazilerine sorun...

Sormanıza gerek yok sadece onlara bakın...

Hepsinden aynı cevabı alacaksınız...

Size "bunları biz yaşadık, artık yaşamıyoruz" diyecekler...

Şu şöyle olsaydı diyebileceğiniz sahneler var tabii ki... Levnt Semerci'nin yönettiği, Levent Semerci, Mehmet İlker Altınay ve Hakan Evrensel'in senaryolaştırdığı, Murat Akdilek ve Levent Semerci'nin yapımcılığını üstlendiği bir film Nefes...

Bu filmi İzleyin...

Musa Özcan