Nefes ve farkındalığın ateşi

Bu yazıda farkındalık kavramını biraz açalım. Önce farkındalığın ne olmadığına değinelim. Farkındalık bir algılayış değildir, farkındalık konsantre olmak değildir, farkındalık idrak etmek değildir. Peki nedir o zaman? Farkındalık basitçe ve sadece "tanık" olmaktır. Yargılamadan ve olumlu yada olumsuz hiç bir yorumda bulunmadan tanık olmak. Neye tanık olmak? Bedenine, düşüncelerine, duygularına, boşluğa, sessizliğe... Peki nasıl?

Önce NEFES, her zamanki gibi NEFES anahtarımız. Nefesine tanık ol, girişine, nefesi aldın ve durdun, durduğun andaki boşluğa tanık ol, sonra nefesini vermeye başladın, verişine tanık ol ve verdikten sonra, tekrar nefes almadan hemen önce duraksadın, o duraklamaya, o aralığa tanık ol. Bir yerde otururken, odaya değil odayı oluşturan boşluğa dikkatini ver, boşluğa tanık ol. Konuşurken sözcüklere değil, duraksadığın, sustuğun zamanki sessizliğe tanık ol. O an içinde bir huzur hissedeceksin. Yakaladığın boşluklar büyüdükçe, farkında olma aralığın genişledikçe huzur büyüyecek. Ve bu çalışmayı yaptıysan şimdi de şunu dene... nefes ile akmayı, nefesin "ol" mayı dene. Nefesin olduğunda, kainatın atan kalbi olduğunu farkedebilirsin ve farkındalığın ateşi bir kez yandığında, nefesin bu ateşi körüklediğinde artık sen dönüşmeye başlarsın.