Nefise Asla Pes Etmeyeceğim

 Böyledir işte, merhametini yitirdikçe sertleşir, katılaşırsın. Artık seni ele geçiren tek bir duygu vardır. Hayata tutunmak için verdiğin mücadele, nerede ezilmiş birinin kokusunu alsa, hemen oraya atardı gövdesini. Acı çeken bir gövdeyi de evcilleştirecek tek şey yine bir acıdır.

Rüzgâr sana doğru gelmez, sen düşünmeden atarsın kendini fırtınanın ortasına. Orada soğutmaya çalışırsın ateşler içindeki gövdeni. Akıl tutulur, ruh çürür, dil susar. Çünkü aklın da, ruhun da, dilin de yaralıdır.

Bu yolda yürürken tek bir amacın var: Asla pes etmemek. Hiçbir şey seni yolundan döndürmemelidir. En iyi bildiğin yol senin yolundur. Geçmişin geleceğini şekillendirmesine izin verme, artık farklı birisin. Ve hayatımın geri kalanını babanın günahının bedelini ödeyerek geçirmeyeceksin. Bu mümkün değil. Durma. Eğilme. Asla arkana bakma, ileri, sadece ileriye doğru yürü…

                                                               Gülseren Akdaş