Negatif enerji

Negatif enerji. Sanırım benim için tam olarak tanımı buydu. Bazı insanların bakışlarından bile anlaşılabiliyor bu.

Ve ben insanların böyle olmasını anlayamıyorum. "Nedeni ne acaba?" diye merak etmişimdir çoğu zaman. Neden insanlar başka insanların başka başka hayatlarını büyük bir öfke ve hınçla kıskanırlar? İsmi kıskanma mı yoksa başka bir şey mi onu da bilmiyorum. Tanım olarak çok yabancı bana. Kendi yaşamımızdaki artı ve eksilerimizi tartmaya uğraşırken buna ne zaman vakit buluyoruz gerçekten anlamıyorum.

Bunca çok zamanımız varken kendimizle neden uğraşmıyoruz?

Kendimizle yarışmalıyız. En önemli rakimiz kendimiz hayatta. Sonuçta her ne kadar insanlar olsa da etrafımızda yine de koskoca bir yalnızlık var içimizde anlamlandırmaya çalıştığımız ama bir türlü çözemediğimiz... Bir şarkı geliyor yine aklıma, sevdiğim bir şarkı gerçekten "Senle beraber olsam da sevgilim, hiç görmesek birbirimizi, özlesek, yalnızlık ömür boyu..."

Biz bize kalıyoruz.
Ben senle uğraşsam sen benle.
Ne fayda.
Gideceğimiz yer belli, kaldığımız yer.
Aynı yoldayız ya da değiliz ne fark eder?
Bundan sonra elimize ne geçer?
Söyle bana...

Sevgiyle kuşatalım etrafımızı. Her başarımız için kutlayalım birbirimizi, her acımızda da bir dost eli uzatalım. Yüzümüzdeki gülümseme bizi yalnız bırakmasın.