- Kategori
- Şiir
Nehirlere kazılan mezarlar...
O gün
O lanet olası gün
Fırat üzerinde kara bulutlar vardı
Az sonra yaşanacak olan dramı
Sadece onlar görecek
İlk onlar ağlayacaklardı...
Yedi yıllık evliydi
Urfa'nın Birecik kazasından taksici Mustafa
Yedi yılın her günü
Ama her günü
Kabir azabı yaşatmıştı
Kendine üç bebe doğuran
Talihsiz karısına...
Cemile
O günahsız ve çilekeş kadın
Ve
Kömür karası gözleriyle altı yaşındaki Tacettin
Henüz dördünü süren Rakibe
Vakitsiz solacak bir gül goncasını andıran
İki yaşındaki Fevzettin
Sanki piknik yapmaya gelmişlerdi
Suları kudurmuş Fırat nehrine...
Şaşkın ve ürkek üç bebe ile
Naylon terlikleriyle çamurların içinde
Bata çıka
Adım adım ölüme yürüyordu
Töre çemberinde zaten boğulan Cemile
Önce sağ eliyle Tacettin'in
Sol eliyle Rakibe'nin ince bileklerini kavradı
Fevzettin ise
Ölüm kalesinin son burcunda
Omuzlarındaydı...
Önce Tacettin'in feryadını duydu bulutlar
Peşinden Rakibe'nin canını aldı
O bulanık ve azgın sular
Kararlı adımlarla "kurtuluşuna" yürüdü Cemile
Son nefesini verene kadar ne olduğunu anlamayan
Fevzettin ile...
...
Tarih 13 Mart 1993
Cemile Ayhan bir hafta önce gene koca dayağı yemiş, gözlerinde morluklar ve kaburgasında üç kırıkla baba evine sığınmıştı. Ancak "Ayıptır, günahtır, yıkma yuvanı, çocuklarına acı.." nasihatları eşliğinde yol gösterilmişti Cemile'ye...
Çaresiz dönüş yolunu tuttu
Ancak koca evine değil Fırat'ın koynuna koştu.
Cemile ve üç bebesinin ölümünden sonra taksici Mustafa mahkemeye bile çıkarılmadı..!
...
Görsel: http://www.thy.com/images/skylife/1-2006/9/4_9nry_0_02.jpg