Nekadar sabır, o kadar selamet

Çaresiz kaldığınız anlar oldu mu hiç?
Eliniz, kolunuz bağlı beklemeyi yaşadınız mı?..
Yaşamamak ne mümkün?
İnsanız.
Hatalarımızla büyüyoruz .
Büyürken de, bunlardan geri adım atmasını biliyorsak eğer, mutsuzluğa kılıf hazırlamayla meşgul olacağımıza kendimize bir döner bakarız.

İnatla başkalarını suçlamaya devam edersek tünelin sonundaki ışığa hiç bir zaman ulaşamayız ki!
''Önce ben ''değil de, ''önce sen'' diyebilsek !..ah! bir diyebilsek!
Neler değişmez ki hayatımızda..
Dediğimiz zaman değişiyor da.
Dargınsak barışırız...
Üzgünsek seviniriz..
Gitmişsek de, geliriz.

Empati yaparak yaşamayı öğrensek , zor olan her şey kolaylaşır bu uğurda..
İster hoşgörü deyin, ister affetmek deyin, isterseniz de üç maymunu oynamak deyin bunun adına..
Sonuçta, bize geri gelen mutluluk olsun da, adı ne olursa olsun.

Hayatı deneyerek öğrenmek varsa ...denenmişi denemekte rehberimiz olmalı ....
Bu denemişler diyor ki;
Ne kadar sabır, o kadar selamet!..
Ezmeden.. Ezilmeden..Sevmek, karşılık beklemeden..

Gülden Işık
2007de yazılmıştı..