Mlliyet Milliyet Blog Milliyet Blog
 
Facebook Connect
Blog Kategorileri
 

19 Nisan '14

 
Kategori
Sinema
 

Nemfomanın umutsuz arayışı

Nemfomanın umutsuz arayışı
 

Ünlü oyuncuların nemfoman ile sınavı....


İtiraf Bölüm 1-2, Nymphomaniac Vol.1-2

Yönetmen ve Senaryo: Lars Von Trier

Oyuncular: Charlotte Gainsbourg, Stellan Skarsgard, Shia Le Boeuf, Stacy Martin

Nymphomaniac Vol 1-2 -İtiraf Bölüm 1 ve 2” sansür tarafından yasaklanmasından sonra sadece İstanbul Film Festivali’nde gösterime girebiliyor. Daha gösterime girmesinden aylarca önce üzerinde gürültü koparılan, yeni Lars Von Trier denemesi, seyircinin merak katsayısını yükseltmeyi fazlasıyla başardı. Seyretmek için koltuğa yerleşmeden, yönetmenin Lars Von Trier olduğunu unutmamak gerekiyor. Kafasında yoğunlaştırdığı, içselleştirdiği konuları beyazperdeye yansıtmakta ustalaşmış bir yönetmenin, kendisini ille de beğendirmek gibi bir kaygısı olmadığı bilinmeli. Ondan “Bir Kadının Seks Günlüğü” şeklinde estetize bir nemfomanyak filmi de beklenmemeli. Seks bağımlılığını bir kadının itiraflarından yola çıkarak din, müzik, matematik, teoloji, doğa gibi farklı eşleştirmeler üzerinden açıklamaya çalışan Trier, kendisinden alıştığımız nesnel ve soğuk duruşunu film boyu koruyor. Başka bir yönetmenin kamerasında soft porno olabilecek sahneler “İtiraf” da tiksindirebiliyor. Haz duyma arzusunun bir kadın bedeninde ihtiyaç giderme mecburiyetine dönüşmesi , O’nu acınası bir karaktere dönüştürüyor. Umarsızca bir arayış, sevişirken donuklaşan bakışlar… Joe (Charlotte Gainsbourg)  geçmişini anlatırken kendisini ve çevresini yıktığını tanımlıyor. “Aşk yalan ve duygu sarmalı, sevişmek içinse “evet” yeterlidir derken, seks tutkunluğunu bedenine gelmiş bir lanet gibi görüyor. Sık söylediği ”gün batımından diğer insanlara nazaran daha fazlasını bekliyorum” cümlesi Joe’nun laneti, günahı oluyor.  

Trier 8 bölümlük epizodik anlatımında Joe ‘nun itiraflarını bir filozof yaklaşımıyla dinleyip, yorumlayan Seligman’ı (Stellan Skarsgard) kendi yerine koyuyor. Çocukluğunda doğa tutkunu babasının dişbudak ağacıyla ilgili anlatımlarını kendi bedeninin arayışlarına bir metafor olarak simgeliyor. Ağacın bahar güzelliğinin kaybolup yapraksız sadece kuru bir gövdeye dönüştüğü kış halinin bedenin ve ruhun gerçeğini yansıttığını düşünüyor. O kuru gövdeyi aramakla geçen mutsuz ve doyumsuz bir yaşam…. 1+2+3 şeklinde seksi, duygudan yoksun sayısal bir dizine dönüştürme ancak Von Trier elinden çıkan bir senaryoda mümkün. 118 dakikalık ilk bölümde Joe’nun çocukluk ve ergenlik dönemini anlatırken, 124 dakikalık ikinci bölümde yetişkin yıllarındaki deneyimlerine tanık oluyoruz. İkinci bölümde artan şiddet bazı bölümlerde seyircinin tahammül sınırlarını zorluyor. Son bölümde polisiye sulara giren öykü şablon bir final yapıyor.

Trier “İtiraf” da provokatif duygularını yeterince tatmin ediyor. Anlatımını ekranı bölen rakamlar, aniden araya giren doğa ve hayvan görüntüleri, cinsel organ resimleriyle deneysel bir yapıya çekerken, seyircinin kafasını karıştırmayı beklentileriyle oynamayı başarıyor. İkinci bölüm ilkinin kalitesinin altında kalırken seks bağımlılığını duyarsızlıkla tanımlıyor. Son iki filminin değişmeyen oyuncusu Charlotte Gainsbourg, Joe’nun yetişkinliğinde, öykünün gerektirdiği boşluktaki karakteri olağanüstü canlandırıyor. Şu an sinema dünyasının en cesur kadın oyuncusu olabilir Gainsbourg. Trier’in istediği ruhu yakayıp, umutsuz gözlerle dünyaya bakıyor. Gençliğini oynayan Stacy Martin dinamizm ve arayış arasındaki köprüyü mükemmel kuruyor. 

İstanbul Festival’ine yolu düşecek olanların mutlaka izlemesi gereken bir Lars Von Trier denemesi. Gerek öykü, gerek sinema dili olarak “yap-boz” şemasını baştan sona sürdürüyor.         

 
Toplam blog
: 223
: 1093
Kayıt tarihi
: 12.01.11
 
 

İzmir’de doğdu. Viyana Tıp fakültesini bitirip doktor ünvanını aldıktan sonra Genel Cerrahi ihtis..