Nerdesiniz?

Bir gün daha bitiyor. Nerdesiniz? Hani her zaman yanımızda olacaktınız? Hani aramamız yeterliydi? Hemen gelecektiniz hani? İyi günde (yani herşey yolundayken) ve kötü günde (yani herşey ters giderken) . Hatırlarsanız hepinizin yanında olduk biz. İyi gününüzde tebrik etmek için ve kötü gününüzde de teselli etmek için. Hep oradaydık ;yanı başınızda.

Uzansanız dokunabilirdiniz bize. Seslenmeniz yeterdi sizi duymamız için. Bazen teşekkür ettiniz bazense nankörlük ettiniz; ama biliyordunuz değil mi bizden size kötülük gelmeyeceğini? Peki şimdi nerdesiniz? Evet çok güçlüyüz. Yalnız değiliz çok şükür. Yine de merak ediyoruz. Sahiden o kadar mı meşgulsünüz? Bize ayıracak 5 dakikanız da mı yok? Nasıl olduğumuzuzu merak etmiyor olabilirsiniz belki. Nerede olduğumuz ve neler yaşadığımız da sizi artık hiç mi hiç ilgilendirmeyebilir. Peki eski günlerin de mi hiç hatırı yok gerçekten? Oysa şu fani dünya ne bize kalacak ne de size. Günler bir bir geçiyor. Kimbilir kaç günümüz kaldı? Kimbilir bir daha ne zaman nerede karşılaşacağız?

Belki de yine vaktiniz olmayacak. Hatasız insan olmaz. Anladık da ; sanki size boşuna güvenmişiz. Ne dersiniz? Herkes birbirinin ardından konuşurken, biz sessiz kalmayı tercih ettik. Neden mi? öyle inandık biz. Sessizlik en güzel cevap sandık vefasızlığa. Vicdan sahibi hiç kimse başkasının hakkını yemezdi bizce. Gece başını yastığa koyduğunda, kendisiyle başbaşa kaldığında ve en önemlisi aynaya baktığında kendini kandıramazdı ya; işte biz en çok buna güvendik. Bize yapılmasını istemediğimizi asla başkasına yapmadık. Bizi inciten dostlarımıza bile bir şans daha verdik tereddüt etmeden. Bazen özür bile diledik onları kırmış olabilme ihtimalini düşündüğümüzde. Belki de çok mütevazi davrandık. Değerlerinden fazla değer verip, onları gözümüzde büyüttük..

Peki iyi güzel de şimdi nerdesiniz? Geç kaldınız geç.Artık aramanızın pek faydası olmayacak.Biz sizsiz de yaşayabiliyoruz. Sizsiz de dönüyor dünya, geçiyor günler.

Peki ya siz bizden kalan boşluğu doldurabildiniz mi?