Nerede O Eski Günler

Şuanda siyasal sarhoşluğun zirvesinde olanlar…

Sürekli olarak maziye dönmekte, geçmiş dönemleri eleştirmekteler.

Özellikle, kullandıkları argümanlar, “vesayetçilik”, “bürokratik oligarşi” ve jakoben laiklik…

Zaten…

Şimdikilerin marifeti, geçmişi lekelemek ve cari dönemi yüceltmek.

Bir numaralı hasımları, Kurtuluş Savaşımızın ve Türk Devriminin ikinci ismi İsmet İnönü…

Özellikle 1961 Anayasasına gönderme yapmaktalar.

Ülkemiz, belki evet, vesayetçi bir kontrol düzeninden çok çekti ama sanki bugün ülkemizin politik düzeni çok mu steril?

“Cumhurbaşkanlığı Hükümet Sistemi”, parlamenter demokratik rejimden daha mı iyi?

Görmüyorlar ama bu modelle birlikte, ülkemizde yerleşik birçok değeri ve kurumları kaybettik.

Vesayet, vesayet diye yeri göğü inletenler, sanki görmüyorlar mı, ülkenin parti devletine sürüklendiğini! Tek parti iktidarı…

Tek kişinin yönlendirdiği bir siyasal sistem…

Nerede diyalog?

Nerede müzakere?

Nerede istişare?

Nerede etkili iletişim?

Yok ki…

Boşa kürek çekiyoruz…