Nerede O Eski Kavşaklar!

Nerede O Eski Kavşaklar!

Bu bayram çocuklarının yeni keşfi kavşaklar oldu. Hemde 'nerede o eski kavşaklar' dedirttirecek cinste. Onlarca kavşağı parseleyen yüzlerce çoçuk, açıkçası dilenme pozisyonu almıştı bu bayramda . Görüntüye tanık olan ilgililer gelecek bayramı kurtarmak için harakete geçer umuduyla geleyim benim bayram günlüğüne;

Birinci Gün;

Sabahın ilk zilleri çalmaya başadı. Kapı gözünden gelene bakayım dedim, gözüme bir silah namlusu takıldı. Valahi aklımdan 'Ergenekon yolcusumuyum' diye geçmedi değil. Meğer kapı gözündeki namlu şeker için gelen bir çocuğun uzun menzilli oyuncağıymış. Çocuğa şöyle bir baktım boyu silahın tetiğine kadar ya çıkıyor ya çıkmıyor. Neyse içimden 'istisna bir durum' deyip ç şekerlerini vukuatsız teslim ettim. Ama ne istisnası! Sokağa çıktığımda ne göreyim.Bayram çocukarının alayı silahı. Kızlar dahil.

İkinci Gün;

Ertesi günün sabahına büyük bir bombardımanla uyandım. Odamın camarı patlama sesleri ile zangırdıyor, bazı araçarın alarmları ötüyordu. Perdeyi korkuyla ralayarak sokağa baktım. Bayram çocukarı harçlıkarını silahlanmaya yatırmış ya iş bu kez daha da abartılmış. A rdı ardına füzeler fırlatıyor. Ses bombası desibelinde gümlemeler sıralanıyor. Hakkari sokakları bile bukadar uzun süreli gürültüye tanık olmamıştır.

Üçüncü Gün:

Hasret kaldığım sabah uykusunu bu kez davulcu taciz etti. Sanatını bir aydır sokakta icra eden sözde müzisyen kardeşim, akordsuz sesi ve tabak büyüklüğündeki yaması yüzünden Merzifon eşeği gibi zırlayan davuluyla evin giriş kapısına dayanmıştı.Kapıyı açtım. Roman yanığı kardeşim tokmağını havaya kaldırarak. 'başiş abey' dedi. Tavrında tehdit kokusu da vardi sanki. Bu arada gergin durumu çakozlayan eşim aramıza girerek davulcuya 2 TL uzatıverdi.Ve hayatımda ilk kez, hiç hak etmeyen birine bahşiş vermiş oldum. Kendimi iyi hisstmiyordum.

Silahsız, füzesiz ve tehditsiz nice bayramlara...