Nereden Nereye (Hakkınızı Helal Edin)

İnsanoğlu kuş misali işte… Bu lafı söyleyince ablam aklıma geliyor. Ablamlar (büyük ablam, küçük ablam, annem) bir gün evde oturuyorlar, TV izliyorlar bir yandan. Ortam gayet ciddi, TV’de (galiba) meşhur duygusal dizilerden biri var.

Büyük ablam oturduğu kanepeden kalkıyor, yandaki kanepeye geçiyor. “İnsanoğlu işte, kuş misali. Az önce neredeydim, şimdi neredeyim” diyor. Tabi bizimkiler yerde :)

Bugün benim de içimden böyle bir laf etmek geldi. Tabi kanepe değiştirmedim :) Eski bloglarıma göz attım. Okul okul diye dilimize doladığımız Milliyet Blog’un hakikaten okul olduğuna şahit oldum bir kez daha.

2 yıl önceki yazılarımla şimdiler arasında dağlar kadar fark var. Tabi 2 yıl önceki ben ile şimdiki arasında da (bu da hayat okulunun neticesi). Eski dönemde zaman zaman tatsız anlar yaşandı. Kırgınlıklar da oldu belki. Ben kolay kolay kırılmam, burada da kimseye kırılmadım. Kısa süreli kızgınlıklarım ve kırgınlıklarım belki olmuştur ama hemencecik bertaraf etmeye çalıştım. Eskiden çok küserdim. Yine küsme huyum vardı ama şimdilerde o da pek kalmadı.

Bu gelişmede MB’da tanıştığım ve yazıştığım kişilerin etkisi yadsınamaz. Her yorumdan bir şey öğrendim belki. Her mesaj bana bir şeyler kattı. Elbette bunların dışında şahsi çabalarım da vardı. Bu süreçte sadece yazarak değil okuyarak da geliştim.

Sayısını bilmediğim kadar kitap geçti elimden 2 yılda. Ben diyeyim 100 siz deyin 200… Ağırlıklı olarak da din ve tasavvuf üzerine idi okuduklarım (İş sadece okumakla da bitmiyor elbet!). Davranışlarımın, düşüncelerimin, fikirlerimin, söylemlerimin değişmesinde sanırım en büyük etken bu oldu.

Oldum mu? Hayır! Piştim mi? Hayır! Daha gidecek çok yolum var. Daha yolun başında sayılırım. Henüz deryaya açılmadım. Dere kenarıydı eyleştiğim. Henüz semada kanat çırpmadım, bir eşikti zıpladığım. Henüz bilinmezde kaybolmadım, daha evden çıkamadım. Çok uzun bir yolda, daha ilk adımdayım sanki…

Bazen giderken dönüp arkaya da bakmak gerekiyor (gidilen yol bir adım da olsa). Geleceğe ümitle yönelebilmek için gerekli bu. Ayrıca ders almak için de gerekli. Önemli olan ders almak ve eyleme geçmek. Gurura yenilmeden…

İşte şimdi yeniden beyaz sayfa açmanın zamanıdır dostlar. Son günlerde içimde garip hisler de var. (Belki de evham yapıyorum, sadece kötü bir rüyaydı). Ne olur ne olmaz, kimsenin üzerimde hakkı kalmasın isterim. Bilmeden kırdıklarım, üzdüklerim, gücendirdiklerimden yine özür dilerim. Hakkınızı helal edin. Ben herkese hakkımı helal ettim. O hak benim değildi zaten. Allah’ın verdiğini kendime saklayamam. Bendeki zaten O’nundur, O’nun olan da hepinizin…

Daha güzel günlerde, daha güzel şeylerle birlikte düşünebilmek, daha farklı şeyleri ve daha özgün fikirleri birlikte tartışabilmek, en sevinçli anlarda birlikte gülerken en hüzünlü anlarımızda da birlikte ağlayabilmek ümidiyle...

Sevgi, hürmet ve muhabbetle..

Murat HACIOĞLU

======= İlgili Linkler ========

Yeni Yayın Döneminde Buluşmak Üzere

Vira Bismillah

Vira Bismillah-2