nereye bakıyor-sun

Gözlerin, gecenin karanlığını içine almış, gündüz düşe ayrılmış. Gözlerin, bugün yarına doğru bakan ve fakat fenerin içinde ışıldayan ışık gibi titrek ve kaygılı. Gözlerin büyük büyük. Korkuyu sorguluyor, açlığın alnına yapışmış sureti damarlarını zorluyor. Görüyorum her saniye değişen deniz kımıltısı, kamaşıyor rüzgarlı ve net. Sallanıp sal olup açılmışız sanki okyanuslarında.

Gözlerin öyle asil ve öylesine sade, çalkantılı. Mide bulandırıcı, bir yerlere tutunmalı belkide. Sarhoşluk, koşuşturmaca, ışıkları yadsıyan.

Gözlerin, açılıp kapanıyor, bakıyor, bakmıyor belli değil.

Gözlerin büyük güzelliğini savuşturuyor. Bir bildiğin var. Ebruli bir şal ve gökkuşağı geçiriyor boynumuza sarılarak. Bağırıyor gözlerin patlamaya hazır.

Gözlerin gerçeğin taş soğukluğunu taşıyor, kalkıp bir taşın içinde taş gibi sert ve soğuk olmayı arzuluyor. Sızıntı ışık oluyor, sarıyor ağrılı kapaklarını. Kampanalar vuruyor, kıyılar bol rüzgarlı ve sessiz.

Gözlerin bakıyor çağıldıyor sonra, meneviş mavisiyle halepten arşına kadar yeryüzü. Yabana atılmış sözlerin çöplüğünü eşeliyor. Kurcalıyor gözlerin yaldızı kazınmış evrakları bak diyor bu da değil, buda değil bu hiç değil.

Gözlerin iniyor aşağı yorgun bir savaşçı gibi, yaslıyorsun öfkeni bir tüfek gibi masanın üstüne. Bir bildiğin var. Gizli ve yaman.

Aman diyor gözlerin kimseler bilmesin.

Gözlerin alıp başını gidiyor sonra.

- Nereye bakıyorsun?

- Ne önemi var..

War, War, War..