Nevzat ağabey

Nevzat Bingöl’ e saygılarımla…

Muradım, dedi
bende isterim bir şiir
bana da birşeyler yazar mısın, dedi
ama güzel olsun
etkileyici olsun, dedi
olur dedim Nevzat Ağbi
yazarım bir şeyler
ama etkileyici olur mu bilmem
hiçbir şiirime
bu garantiyi veremem

öyle bir şeydir ki bu şiir denen meret
birine çok güzel gelir tamam oldu dersin
bir bakarsın bir başkasına hiçbir şey anlatmıyor..

bu şiir burada yarıda kaldı Nevzat Ağbi
günlerce açıp bakmadım
hem baksam bile ne yazacaktım ki
hiçbir şey hiçin içinde birşey belki
hem senin yüreğin o kadar temiz
o kadar beyaz ki Nevzat Ağbi
hangi beyaz kağıda yazsam da
görünmez ki beyaz beyazın üstünde..

büyüdüm Nevzat Ağbi
insan büyüdüğünü fark etmiyor
ne kadar büyüdüğümüzü
uzun zaman görmediğimiz
bir arkadaşı ya da eski bir sevgiliyi
gördüğümüzde anlıyoruz
ben ne kadar yaşlandığımı
eski sevgilimi kucağında
çocuğuyla gördüğüm zaman anlamıştım…
oysa daha dün gibi
onunla dersten kaçıp
okul önlüklü ceket kravat
pastaneye gittiğimiz o gün…

malum bizim zamanımızda
kafe falan yoktu
belki vardı da bize yoktu
ya sokak aralarında buluşurduk
ya da pastane köşelerinde
hatta bir sonbahar günü
sokakta kimse el ele
tutuştuğumuzu görmesin diye
ceketimi çıkarıp
onunla kendi elime sarmıştım
öylece durup konuşmuştuk..

daha doğrusu ben konuşmuştum
o dinlemişti
hiç konuşmazdı zaten
sadece ayrıldığımız gün
ilk ve son olarak
seni seviyorum dedi bana
oralı bile olmadım
çünkü başka birini seviyordum
çok sonra farkına vardım ki
o bana susmayı öğretiyordu
ben ise başka bir dünyada yaşıyordum
acaba kocasıyla hiç konuştu mu?...

bazen düşünüyorum da Nevzat Ağbi
o zamanlar sanki daha bir aşktı aşk…
şimdi ki sevdalar 3G hızında
biz daha yavaştık sanırım Nevzat Ağbi
on beş gün bir kızın cevabını
beklediğimi hatırlıyorum..
telefon yok internet yok
(belki vardı da bize yok)
gör görebilirsen
hadi gördün diyelim
konuş konuşabilirsen…
şimdilerde bir nolu tuş tak aşkım çıkıyor
anında tüketebiliyorlar birbirlerini…
bir aşktan diğerine çevirim içi olup
geçilebiliyor artık Nevzat Ağbi

sanırım yaşlandım Nevzat Ağbi
hele bu yazı yazmak hadisesi
daha bir çöktürüyor insanı
paket paket sigara içiyorum
bir sayfa yazıyı bitirene kadar
oysa kaç defa söz verdim kendime
bir daha hiçbir şey yazmayacağım diye
ama her seferinde en fazla
birkaç gün dayanabildim Nevzat Ağbi
yazmasam çıldıracaktım…

yaşlandım Nevzat Ağbi
öyle deme yirmi dokuz hiçte genç
bir yaş değil..
Dante gibi değilse bile
Orhan Veli misali sonlarındayız ömrün

yaşlandım yaşlanmasına ama
nedendir bilmem Nevzat Ağbi
(belki bahardan belki aşktan)
içimde zilleri çalıp kaçma isteği var..

Mart – Nisan ‘09
Murat ÇELİK
3 Nisan 2009 tarihli Ergani Haber Gazetesinde yayımlandı.