Ney'den bir nefes...

Gözlerim, görmediğim rüyaların gerçek dışı destanlarıyla buğulanır.
Hatıralarım sevmediğim fotoğrafların sarhoşluğuyla dalgalanır.
Bütün meyhanelere kilit vurmuş ruhum,
Neylesin titrek dillerdeki meyli veda şarkılarını.
Vuslata yakın,
Sade ney’lere açılmış şimdi gönlüm,
Besteler ikindi vakti, aşkın yedi asırlık İsfahan makamını.

Sen!
Hiçbir mevsimin eskitemediği ikindi güneşi.
Yağmur görmemiş topraklarımda boy veren bir fidan misali.
Sen!
Sevda dikeni, içimdeki infilak sesi.
Merhamet yüzlü, cennetimin habercisi.

Geçitsiz, tütsülenmiş yarların haili varken yollarımda,
Sevdanın kara hali, okyanusların derinliği durur,
Düşe çalan bir yangının ortasında…
Avuçlarımda biriktirdiğim bir tutam gelecek,
Nefesimde huzur dolu ney’in büyülü sesi.
Ve mümkündür elbet cesaretin varsa ışığı görebilmek.