Neydi Aşk ?..

Kısa süreli anların yoğun çekiciliğinde kaybolmak mı yoksa sevgilinin özünü tanıyarak O’na üst düzeyde verilen bir değer mi ? Tüm dış referansların çekiciliğine aldanan nefsin çağrısı mı yoksa sevgilinin özüne yoğun bir sevgiyle bağlanmak mı ? Bebeklerin bir şeyi istediklerinde ısrarla tutturması gibi, basit, anlık, hastalıklı bir tutsaklık mı, Yoksa duygu ve mantığın senteziyle yoğrulan derinden kırılmadığı ve sürece kalıcı olan, sevginin en yoğun ve en yüce hali mi?

“ Özde olan neyse kendi varlığından öte ne sebep gerektirir ne mazeret “

İnsanın özünde, ruhunu sevdiği biriyle yakınlaşmak ve onun tarafından sevilerek bütünleşme arzusu yatar.Aşk; iki ruh arasında doğal paylaşımların içinden doğan, yüzlerce tondan oluşan ve birbirleriyle karışarak çeşitlenebilen bir bütünleşmedir. Aşk, zihninizin hayali senaryosunu, bir maske gibi giydirdiğiniz biri için değil, gerçek yaşamda var olan ve sizi gerçekten hak eden o değerli insan için doğar. Mutluluktan acıya tüm duygularımızı ve potansiyel enerjimizi derinden etkileyerek harekete geçiren, sevginin daha paylaşımcı ve en yoğun halidir aşk.

Tüm renklerimizin içinde karıştığı ve tekrar bize huzur olarak ışıl ışıl yansıdığı,
su gibi saf ve berrak kalmasını istediğimiz bir prizmadır aşk.

Birbirimizi, özümüze değer vererek olduğumuz ve olmaya çalıştığımız halimizle benimsemenin tatlı bir huzurudur.

“ İki ben var benden içeri “ diyebilmektir.

Kendini tehlikelerden koruyacak kadar cesur, en yoğun acıları göğüsleyebilecek kadar dayanıklı ve pes etmeyecek kadar sabırlıdır.

Aşk Emektir. Ancak bencilliği, anlayışsızlığı, kabalığı sindirmez midesi bulanır.

Duyarlı ve incedir.

Aşk akıllıdır. Akıl oyunlarına gelmez.

Yönlendirme, taktik, gösteriş, kendini ispatlama ve kabul ettirmeye çalışma gibi hiçbir yapay çabadan etkilenmez.

Kıvırmaları, saptırmaları kabul etmez.

Yalana ve ihanete dayanamaz ölür.

Aşk özgürdür ve özgürlük içinde gelişir.

Tutsak ettirmez kendini, kontrol ettirmez.

Sadıktır aşk.

Parçalarda aramaz huzuru.

Paylaşmaz, paylaştırmaz, dağıtmaz, parçalatmaz kendini.

Aklı başındadır.

Huzurun bir bütün içinde olduğunu asla unutmaz.

Evlilik aşk’ı öldürür mü ? Hayır

Evlilik kesinlikle katil değildir, fakat insanlar olabilir.

Aşk, adaletlidir.

Sorumluluğunu hak etmeyenlere taşıtmaz kendini.

Aşk, Gitmesi rica edildiğinde rica edeni kırmayacak kadar onurlu, sessizce bavulunu toplayacak kadar saygılı ve gidebilecek kadar güçlüdür.

Aşk uzaklara kaçabilir, köşe bucak gizlenebilir.

Hasretiyle yanıp, ateşiyle savaşabilir, fakat asla alışamaz gittiği yerlere.

Aşk iradeyle gelmiyor ki iradeyle gitsin.

Bukalemun değil ki her gittiği yere göre renk değiştirsin.

Aşk’ın rengi bellidir.

Ya ruhumuzun ve aşk anlayışımızın rengi?

Dönüşüyor bazen renkler ve renklere hayat veren duygular.

Büyük bir gerçek tatlı bir hayal olabiliyor.

Yalnız kaldığımızda

O’nun mutluluğunu yürekten dileyebilmektir.

Aşk, kol düğmeleridir.

Biri kaybolduğunda diğerinin hali gibi.

Aşk, çok tatlı bir bebektir.

Gülen gözlerini seyrederken iyi de altını temizlerken niye şikâyet ediyoruz ki.

AŞK HERŞEYE RAĞMENDİR :)