Neye yarar?

“Ben”olmadan “sen”

“Sen”olmadan “ben”

Neye yarar?

* * *

Hadi, kulağıma fısılda tüm ayetlerini bir meleğin insanların amel defterine sevap ve günahlarını yazdığı gibi. İyi ve kötü yanlarımı paylaş benimle ve hiç yalan söyleme. Beni senin gözünle bana anlatıp beni sende görmemi sağla.

Hadi, konuş benimle ve hiç susmak bilme, bir gecenin sessizliğini bozan bir şarkı gibi ruhumun derinliklerinde dolaş. Islatmaya başla tenimin kuruyan kaldırımlarını ve kabuk bağlamayan yaralarıma merhem ol ruhumu okşayan sesinle. Usulca dolaş şehrimin sokaklarını ve yalnızlığımın elinden tutup ona asla yalnız yürümeyeceğini söyle.

Hadi, tut ellerimden ve hiç bırakma. Uçurumlardan atlarken ben, gir cennetime ve beni bu cehennemden çıkar. Ateşler içinde yanarken yüreğim, su olup dökül tenime, soğukluğunda kurtar beni.

Hadi, yürü benimle geleceğimize ve asla yarı yolda bırakma. Geçmişin tozlu sayfalarını hiç çevirme ve geleceğe yeni, temiz sayfalar aç. Bir kalem misali yazmaya başla kaderimizi ve yolculuğun sonunu hiç düşünme. Sadece yürü benimle sonsuzluğa doğru…

* * *

Neye yarar?

Yaşanılan aşklara sonunda ayrılıklar finanse edilmiş ve her şey umulmadık bir yerde, umulmadık bir şekilde bitmişse…

Neye yarar?

Hayat, bir gün gelip de en acı yüzünü gösterip suratının tam orta yerine ser bir tokat indirmişse…

Neye yarar?

Sen onu cehenneminden çıkarıp cennetine almışken, o seni kendi cehenneminde yalnız bırakmışsa…

Neye yarar?

Hiç sebepsiz yere kurulan hayaller bir kâğıt misali buruşturulup bir köşeye atılmış ve tüm hayaller yıkılmışsa…

Olması gereken önemsenmeyip gerçekleşen durumlar doğal düzen yasası diyerekten normal bir durum misali kabul görmüşse…

Daha fazla konuşmak neye yarar?

* * *

“Ben olmadan sen; sen olmadan ben bu dünyada beden başka bir yerde, ruh başka bir yerde var olmuşuz neye yarar?”