Neymiş O Günler

Merhabalar;

Bilirmenizi isterim ki ben, bilim dışında her şeyin klâsiğini severim. Müziğin, resmin, şiirin, kıyafetlerin, yaşamın, evlerin, hatta dünyanın bile. Çünkü klasik, bana göre sanki daha doğal, bozulmamış.”Klâsik” sanki ESKİ değil de TEMİZ. Saflık var. Duygu var.Hoş görme var.Af var

Düşünün, birini seviyorsunuz, kavuşamıyorsunuz ve ölene dek sene de bir gün buluşmaya razısınız. Sevgiliniz sizi aldatıyor ama siz ona Allah belânı versin diyemiyorsunuz. Kıskançlığınızı sakınma boyutunda tutuyor, sevdiğinizin yaşamasına müsaade ediyorsunuz.Ve bunları notalara, renklere aktarıyorsunuz. Acılarınızda bile anlaşılabilirlik ve saygı uyandıran bir nezaket var. Klâsik Batı Müziğinde de aynı. Öfkeyi, sevgiyi, değil duymak sanki kulaklarınızla görüyorsunuz. Bedeninizde hissediyorsunuz. Şiir mısralarında, roman sayfalarında bunları hep yaşarsınız. Sevgi temizdir. Kadının erkeğine bir gecesini, kendini armağan ettiğini anlarsınız, bilirsiniz ama gözleriniz o duyguları harf olarak , şekil olarak bulamaz.

Kendimi duygu-akıl olarak 17.yy’da bilim-akıl olarakda 23.yy’da hissediyorum.Bu ikisi arasında ki git- gel beni yoruyor.İnsanlarda temiz duygularla çalışan dürüst beyinler bekliyorum. Çok mu ütopik? Acaba olamaz mı? Hani bir sabah kalksak, insanlar sokakta birbirlerine gülümseyerek baksalar.Toplu taşıma araçlarında şoförler, binenleri “günaydın”la karşılasa, binenlerde “günaydın “ dese. Arkadan parasını ulaştırmanız için uzatan, verirken “özür”dilese, üstünü alırken de “teşekkür etse”, çevrenizdeki insanlar hiç olmazsa sabun koksa, parfümden vazgeçtim. Hadi sabunuda çizdim. Şu 1 alana 1 bedava kokulu ıslak mendiller var ya 1ytl lik onlara bile razıyım. Arada silinsinler yeter.

Demiyorum ki evlerde daima “…..bey, yada Hanıııım, kızııım, ama oğlum? “ sesleri yükselsin.” Ay.., Öm...., anne yaaaaaaaaa, bana baksana, duymadın mı? hadi ya işin mi yok ” da işimi görür. Biraz bozulurum ama idare eder gene de. Ama “ ulan, karı, s..kt git, eş..ğl..eşk, ne beee” sesleri de duyulmasın. Bunlar her gün duymakta olduğum nidalar. Eskiden de hiç kavga olmuyor zannedilmesin. Tartışma her zaman vardı. Yine olacak.İ nsanlar sanki bu dünyaya anlaşmamak için gelmişler. Anlaşmaya çalıştıkça üstünüze gelirler. Adeta kavga çıksın diye. ”Kavga da bile söylenmez” diye bir kavram vardır ya, İşte ben o anlayışı özledim.Bir evde yaşanması bir şeyi değiştirmiyor. Toplu yaşıyoruz ya! Göz, kulak, gönül, farklı sesler, farklı kişiler, farklı renkler arıyor.

Bir Behçet Necatigil şiiri ve nokta.

ÖZGEÇMİŞ

Saklasanız bulurlar bilenlerden

Ya da bir övünme gibi

Kendiniz yazarsınız...

Hep bir olasılık kalsaydınız!

Bir zaman yaşamış, soyu tükenmiş

Bir yaratık tek tük parçalarından

Çıkar gibi ortaya apansız,

Yarınlara bir karanlık kalsaydınız!

Sevgiyle kalın.