Niçin gidemiyoruz?

Neden gidemeyiz? Aslında hiç ait olmadığımız o yerden... Yaşanılan her neyse bittiyse kalmaya gerek var mıdır? hala orda... İnsanlar neden hep bencildirler bu konuda, kendini düşünürler sadece, oysa karşı taraftaki de bir zamanlar en değer verdikleri değil midir? Niçin onu düşünmezler, onun kurduğu yeni hayata saygı duyup gitmezler ve karşı tarafa rahatsızlık verirler oysa bir gün gitseler ne kadar huzurlu olacaktır yeni hayat kuran taraf... Sıkılmaktadır çünkü artık... Hem eşi hem de kendi... Yaşanılan hiç bir şeye saygısı kamamıştır diğer tarafın gözünü bürümüştür kıskançlık duygusu...

Bir valiz toplamak bu kadar zor mudur? Bazen... Ben mesleğimden dolayı 3 şehir gezdim... Her şehrin havası başkadır oysa insan yaşamalı bazen... Acı da olsa gitmeli, gidişler ne kadar zor olsa da arkasına bakmadan gidebilmeyi bilmeli insan...

Mesleği ne olursa olsun vicdan denen yükü en ağır olan o duyguya sahip değilse insan yapacağınız her şey tükenmiştir zaten o insan ile ilgili...

Nefret... Birine bu kadar nefret beslemek peki bu normal bir duygu mudur? sizce... Başkasının hatalarını hatta kendi hatalarını bir başkasına yüklemek sırf onun çizgisinden tarafta diye... Bunların sağlıklı duygular olmadığını düşünüyorum ve bunu yapan eğitimli insanlarsa bir de hiç yakıştıramıyorum(((

Fazla umut etmemek lazım geçmiş ile alakalı bazen umutlar bir gün imkansızlaşır ve toz pembe yaşıyoruz sanılmamalı çünkü her renk bir gün siyahlaşır...

Her zaman nefretsiz tertemiz yüreklerle karşılaşmanız dileğiyle...

SEVGİYLE KALIN...