Nihayet "mayına çözüm" aranıyor

Yıllardır PKK ile resmen savaşıyoruz. Bir terör örgütüne karşı verilen mücadelenin bir anlamda ülkenin güvenlik "savaş"ı olduğu kesin. Ancak yine de "savaş" kelimesini kullanmak bana biraz garip geliyordu. Fakat bu uğurda kaybettiğimiz evlatlarımızın sayısı Amerikanın Irak savaşında kaybettiği asker sayısının çok üstünde olduğuna göre buna "savaş" demekten çekinmiyeceğiz.

Bir "savaş" stratejisini en iyi askeri eğitim görmüş subaylardır. Bu konularda ahkâm kesmek her babayiğitin harcı değil. Ancak sade bir vatandaş olarak benim dikkatimi çeken ve merakımı mucip olan iki konuyu dile getirmek istiyorum.

Birincisi bilebildiğim kadar teröristlerle çatışmalar, tarihte okuduğumuz gibi binlerce kişinin saf tutarak süngü takıp Allah Allah diye saldırması şeklinde olmuyor. Kırk elli kişilik, zaman zaman belki daha az sayıdaki birlikler, şüphelendikleri veya takip ettikleri bir grupla çatışıyorlar.

Şimdiye kadar birer ikişer hep bu çatışmalarda askerlerimizi şehit verdik. Resimlerden gördüğümüz kadarıyla bizim askerlerimiz bir piyade kıyafeti içinde. Neden çatışmaya giden asker tam bir donanımla teçhizatlandırılmaz?
Polislerin bile kullandığı çelik yelek askerlerimiz tarafından kullanılmaz mı?

Son zamanlarda ise farkındaysanız şehitlerimiz hep mayın tuzaklarıyla haince pusuya düşürülmektedir. Bir askeri konvoyun geçtiği yolu kontrol edebilecek, varsa mayınlardan temizleyecek bir tekniği yok mu? Bu kadar asker bu şekilde göz göre göre ölürken, mayına karşı bir önlem almak hiç kimsenin aklına gelmez mi?

Bazen farklı noktalara odaklanınca asıl sormamız gereken sorular yerine, kolayca suçlayabilecek kişi ve kurumlar bulabiliyoruz. Amaç yüreğimizi yakan cinayetlere kesin çözüm bulmaksa, doğru soruyu doğru yerde sorabilmeliyiz. Samanlıkta kaybettiğimizi daha aydınlık diye evde aramaya kalkarsak, yıllarca da arasak bir şey bulamayız.