Nihayet BBG Yarışması başlıyor!

BBG, yani “Biri Bizi Gözetliyor” yarışması, sekizi kadın ve sekizi erkek olmak üzere onaltı yarışmacının bir eve kapatılıp, oradaki yaşamlarının yirmidört saat kameralarla izlenmesi ve seyircinin vereceği oylarla birincinin belirlendiği bir yarışmaydı sanırım.

Bu yarışmayla birlikte röntgencilik gibi bir sapkın ruh halimiz şiddetle dışa vuruluyordu. Gece yarısı uyanıp bakıyorduk kim, kimle ne yapıyor diye. Ne sapkınmışız meğer. Gerçi yarışmacılar izlendiğini bildiğinden pek röntgencilik sayılmasa da yine de bana ters gelen bir yarışma bu.

Bugün Hürriyet Gazetesi yazarlarından Cengiz Semercioğlu, bir TV kanalında yeniden yayınlanacak  olan BBG yarışması için otuz bin kişinin müracaat ettiğini, müracaat edenlerin yaş ortalamasının 25 ve çoğunluğunun da üniversite mezunu olduğunu belirtmiş yazısında.

Okuduğumda içim cızzzz dedi.

Bu nasıl bir ilgidir anlamak mümkün değil. Üstelik çoğunluğu da üniversite mezunu gençler.

Acaba bu gençler aile ortamında yeterli ilgi ve sevgiyi göremediklerinden sevgiyi dışarda aramaya, star olup herkesin sevgisine sahip olmaya mı çabalıyorlar. Eğer böyleyse çocuklarla olan iletişimimizi yeniden gözden geçirme zamanıdır.

Bir diğer önemli nokta da;

Gençlerimiz kendini yetiştirme adına bütün zorlukları  aştıktan sonra artık  hayata atılıp, bir iş bulup evlenmenin hayalini kurarken, birden bire hayatın hiç de bekledikleri gibi olmadığını iş arama seanslarında öğreniveriyorlar.

Almış olduğu eğitime ve  uzmanlık alanına göre, iyi bir iş bulamıyor, küçük işleri de beğenmiyorlar. Gençlerimizdeki aşırı lüks ve marka merakı da etkili oluyor bunda elbette. Hal böyle olunca da hayallerine uzak kalmanın getirdiği sıkıntı ile gelecek kaygısı duymaya başlıyorlar.

İşte bu gelecek kaygısı gençlerimizi kısa yoldan para kazanıp, hayatlarını garanti altına alma adına bu tarz yarışma programlarına yönlendiriyor.

Oysa bir inceleseler, bu yarışma proglarımdan çıkıp da star olan kaç kişi var, ya da var mı? Bu piyasa gençleri çarklarının arasında öğütüp yok ediyor.

Gençlerin bu kadar umutsuz ve kaygılı olmalarında mutlaka devletin de çok katkısı var. Her ile Üniversite açılması, eğitim neferlerinin azlığı, ihtiyacın çok üzerinde öğrenci alımı işsizliğin de belli başlı nedenlerinden.

Tutarlı bir eğitim politikası olmayan ülkelerin gençleri de tutarlı olamıyor işte. Saçma sapan yarışmalardan medet umuyorlar, çoğunlukla aza kanaat etmediklerinden...

Yarışmanın zamanlaması da çok iyi bence. Bir taraftan şehit tabutları gelirken, insanlar BBG’yi izleyerek olası vatan-millet heyecanını röntgencilikle yatıştırsın diye düşünülmüş olmalı...

05 Ağustos 2015