Ninemin Beyaz Kral`ı

Uyudum mu uyandım mı bilemiyorum
Gece mi gündüz mü seçemiyorum
Düşüne durayım kendimce
Çıkabilirsem çıkacağım düşün içinden

Şah mı desem şahbaz mı
Er mi desem erbaş mı
Padişah mı desem kral mı
Kalbimin seyrine yazılanı

Kimi bilmiş kimi sevmiş
Kimi görmüş kimi ölmüş

Atla mı yaya mı
Trenle mi vapurla mı
Az mı gitmiş uz mu gitmiş
Yol mu olmuş sevdiğine?

Ben nenemin beşiğini tıngır mıngır sallamıycam kabri başında oturup dualıycam... Nenem de sevinir sesleniverir ruhlar makamından bana... Sen mi geldin nenesinin kuzusu diye! Hayali canlanıverdi hemen o an zamanın arasındaki sır tutmayan aynada… Kırmızı saçlarını tel tel tarayarak gümüş dişli tarak elinde... Söyleniverdi dostuna düşmanına ileriye doğru başıyla uzanarak... Geçmiş, yenmiş bir kuzu olarak tarihe karışacak hanların sofrasında deyip, kınalı elleri arasında kınalı başı delilerle dellenip sesleniverdi benim hükümdar nenem...
Söz aşkım söz!
Kavuşmak evlilik olucak iki bayram arasında... Dünyanın düzeni istemiyor belki amma mucize yüzüğü takana kadar ben, arzular endam edecek kader denen oyunda... Gülmek bize nasıl da yakışıyor suratsızlığın koynunda bir bak Allah aşkına... Sana bir gül, bir gül daha güller arz-ı endam ediyor iki cihan arasında...
Özlemmiş hasretmiş adı ne olursa olsun seni sevmek bende saklı kalsın bu dünya zamanında deyip devam eder anlatmaya...
Biz kavuştuk mu pirler kavuşacak, melekler uçuşacak, düğün bayram olacak kaf dağında zümrüd-ü anka yanında...

Bu yüzden gül, yine gül, bir daha gül, aşkla güller secdeye varır, cennet cehennem yerle bir olur yüzünün gülüşüyle... O gün benim olarak gusülleneceksin musalla taşında... Sus pus olmuştu nenem sevdiceğinin hayali yansıyınca sırra kadem basmış mekanında... Ve gülümsedi iç sesinde uyurken meleklerin bahçesinde... Başımı ruhumu okşamıştı mübarek elleriyle... Duyuyor musun nenem? Bu konuştuklarımızı az sonra, köşe yazısı olarak kullanacağım, yazacağım yetmiş iki millete demedi deme! Sabaha doğru uyanırken kahkahalarını duyuyordum uğuldayan kulaklarımda nenemin... Ha ha ha ha ha diye... Ha ları hayır anlarım, evetler uçur bana...

Seni ne kadar çok sevdiğimi ve özlediğimi hatırlasana... Aşkımsız bir daha doğmam Asla!
Dünya Zamanı 6 Eylül 2005 İçinde (Zaman Benim İçimde Be Nenem)

Sabiha Rana