Nisan yağmuru

Kavuşmuşken hasretim hasretine

Yüzümde iz bırakmıştın derinden

Ve yalnızlığa çıkıyordu artık bütün yollar

Uzun ve ya kestirmeden

Açık denizlere demirli bir gemi gibi

Savrulur sahipsiz limanlara

Kuduran bir deniz misali

Çarpar köpük köpük dalgalar suratıma

Islatsa da hayallerimi

Sırtımda taşırken o koca yükü

Aman vermedi, bu genç yaşa

Ve seni hatırlatırdı boş çerçeveler

Söylenilen o ki, nisan yağmurudur bu

Gelir ve geçer...

Gelip, geçmedi, hatta derinleşti

Türkü oldu yankılandı civarda

Boşa değildi bu tükenişim

Ağlamak içindi,

Yalnız kalmayı isteyişim.