Nisanın 2 Günü

1915 yılının sert rüzgârlarının kimseler için bereket yüklü bulutlar getirmediği dönemler. Savaşın, yoksulluğun, yıkımın, kan ve ateşin hüküm sürdüğü günler. Devlet-i Aliyye bir yandan cephelerde tutunmaya çalışırken diğer yandan iç isyanlarla uğraşmak zorunda. Yıllarca ertelenen sorunlar, savaş zamanı çılgın bir beklentiyle su yüzüne çıkan istekler. 

Herkesin sadece önünü görmeye çalıştığı puslu günlerin içinde birbirine görebilen iki aşıktı Levent ve Hasmik… Sanki bin yıldır seviyorlardı birbirlerini, belki bin yıl daha seveceklerdi kendilerine kalsa. Ama yüreklerinde büyüttükleri sevginin önünde hiç hesaba katmadıkları engeller vardı. Sıkı bir Ermeni milliyetçisi babanın biricik kızı bir Türk’ü sevebilir miydi? Mekteb-i Sultanî’yi bırakarak cepheye katılan bir Türk’ün sevgilisini düşünmeye vakti olabilir miydi? Çanakkale’de binlerce bombanın yağdığı siperlerde hayatta kalmaya çalışan Levent’in mi korunmaya daha çok ihtiyacı vardı; yoksa, Ermeni Devleti kurma hayali yüzünden ailesinin parçalanmasına bile aldırış etmeyen bir babanın kızı olan Hasmik’in mi? 

Nisan’ın İki Günü, bin yıllık sevginin, bin yıllık özleme dönüşmemesi için çırpınan Hasmik ile son savunma hattında yanı başına düşen top mermileri arasında bile aşkını düşünebilen Levent’in romanı.