- Kategori
- İlişkiler
- Okunma Sayısı
- 613
Niye yaptın çocuk?

Gökyüzüne baktıkça ısıtan göz yakan güneş her gün doğuyorsa, aydınlanıyorsak her gün maviliğe, biz olabilmekte de vardı bir umut.
Karanlığın aksine, ışıldıyordu ya gözlerimiz her buluşmada, adımlar atabiliyorduk ya her düşmeden sonra el ele kalkışlarımızda vardı bir nedeni, olmalıydı…
Sevgiyle çarpan kalplerimiz sesimizden, tenimize yayılıyordu, mutluyduk, gülümsüyorduk, hayata sadaka olsun diye değil, içtendi gülüşlerimiz….
Ve perde kapandı….
Alacakaranlıktan siyaha döndü hayat. Beklentiler, sözler bir yalanın peşinde kayboldu gitti. Oysa biz varken her şeyin üstesinden gelinebilirdi. Dünya yıkılıyor deseler, durduracak bir nedene sığınılırdı mutlaka. Akan her göz yaşının ardında bir mutluluk nedeni bulunurdu.
Tek bir soru aslında yanıtını bekleyen; niye yaptın çocuk ?
Kumdan kalelerimizi neden yıktın, gülümsemelerimizi neden çaldın, neden inandırdın? Bakışımızı, sözümüzü, cümlemizi, dünümüzü, anımızı, bu günümüzü çaldın. Hangi sevap kurtarır seni, beni bu günahtan?
Geleceğimizi çaldın bizden, bizi yok ederken neleri de aldın düşündün mü hiç ?
Biriktirdiğimiz tüm düşleri çaldın sen!
Dünümüzü bu güne katan anılarımızı çaldın!
Yarına biriktirilen ne varsa, sonrasına anlatılacak tüm hikayeleri çaldın!
Yarınımızın bahçelerini, gülümsemelerimi çaldın!
Bizi çaldın sen! Bu günde değil hesabını veremeyeceklerin, dünlerde, yarınlarda gizli ne varsa, hayallerimizi çaldın!
Seni çaldın! Ben de ki seni çaldın, sende ki beni çaldın! Kaybolan tüm kelimelerin hırsızısın sen!
İzleyeceğimiz filmleri, konuşacağımız konuları, kitapları, şarkılarımızı, yarınımızı çaldın!
En mühimi de İnancımızı çaldın!
İnanarak kaybettiklerimiz, inanmayarak gelmeyecek elbet, tarihler tutmuyor artık tarihsizliğimizde. Hayat diyip geçemiyoruz bile artık! Her geçişte canımıza yapışan anılar karşılıyor izi diğer tarafta. Adım atamıyoruz artık, ellerimiz, gözlerimiz, ayaklarımız bu yarım kalınmışlıkla baş edemiyor. Etmeye çalıştıkça savruluyor, savruldukça birbirimizin ruhlarına acıkıyoruz. Kaybettiklerimizi kazanamayacağımız artık….
Gelme, gelmeyeyim artık!
Tüm bunları niye yaptın çocuk?
http://www.dailymotion.com/video/xg901w_cem-adrian-bana-ne-yaptyn-2010-kayyp-cocuk-masallary_music
Önerilerine Ekle Beğendiğiniz blogları önerin, herkes okusun.

içimde sessiz çığlıklarım ve akmasına engel olamadığım yaşlarla okudum...
serpilöztürk 17.04.2011 23:48- Cevap :
- Hissetmek canım, canında, beyninde, ruhunda hissetmek. Yaşarken kovaladıklarımızı belki bir gün diyerek yakalamaya çalışmak, ellerimizden kaçırmak ya da kaçması... Niye diye sormanın en doğal hakkı. Niye yaptın çocuk??? 17.04.2011 23:55
Okuyunca doymayız ya, ben o anlarda heybene katarım böylesi güzel eserleri. Tekrar okumak için. Sevgimle.
Olgun Ekinci 16.03.2011 9:23- Cevap :
- Eyvallah toprağım:) Sevgimle, selamlar bahar gelmiş memleketime.... 16.03.2011 14:16
yazının altındaki linki daha görmemişken, içimde çalmaya başlamıştı adrian.."bana ne yaptın..niye yaptın.." diye haykırarak..nedeni, nasılı sordurtmuyo bize hayat kılığına girmiş sevgili..ama sonuçlarının ne olduğunu çok güzel kaleme almışsın dağçiçeğim..
mis-tress 15.03.2011 22:18- Cevap :
- Adrian söyledikçe beynimin duvarlarına çarpıp, içimden taştı imbatım. Ne yaptın niye yaptın derken susturmadım içimi... Yüreğin gülsün... 15.03.2011 23:18
Uzak geçmişteki yaşadıklarıma değdi bu yazın.. O yüzden yorum yazmak istiyorum ama, ne yazsam çok fazla özel olacak, hadi susayım, bana kalsın diyorum.. Genel bir yorum yapayım diyorum ama sanırım onu da beceremeyeceğim. Ama yine de içimden şu geçiyor, biz geleceğe bakalım arkadaşım.. Giden gitmiş, biten bitmiştir.. Bence her daim güzel şeylere dair umut vardır.. İnan bana.. Sana kucak dolusu sevgilerimi gönderiyorum.. Ve seni çok iyi anladığımı bil canım..
Mor Okyanus 15.03.2011 20:53- Cevap :
- Oyanusum, bazen olmadık anlarda, olmadık anlar gelip duruyor karşımda, git dedikçe gitmiyor, suçlu aramak değilde, suçluyu bilip susmaktı benim ki... Adrian'ı dinledikçe susturamadım içimi. Sevgiyle kal canım, teşekkür ederim 15.03.2011 23:16