Noksan

Ve her şey Maya takvimiyle beraber bugün Şirince’de yok oldu.

Ve insanlık tarihi noktalandı!

Tüm yalanlar, dolanlar, dönen dalavereler, sapkınlıklar, ırk-din-dil çatışması, hayat karmaşası, her şey ama her şey, saat 14:00 sularında sonlanmıştı.

Ve her şey ama her şey nihayetine erdi. Böylelikle arkada hiçbir şey bırakmadık. Noksan hiçbir şey kalmadı çünkü her şey yok oldu! Her kelime, her şarkı, her dans, her yakarış, her inanış, her boşlayış, her umut ve her şey Tsunami altında kaldı. Dalgaların yüksekliği konusunda çeşitli abartmalar var; 10 metreyi aştığı söyleniyor. Japonlar bile, her çeşit A, B, C gibi alarmlar vermelerine karşın, hiçbir Japon kıyametin kıyamından kurtulabilmiş değil!

Hüngür, hüngür ağlayan analar bile ölü şimdi. Hepsi, şad olan ruhlar şeklinde göğe yükseldiler. Kimse kurtulamadı! Herkes her şeyi Allah’ından buldu. Şerefsizler şeref için tanrılarına yakarıyorlar ki nafile. Dinciler din kalitesizliğinden ötürü riyakârlık içine girdiklerini, bir meleğe anlatmaktalar. Köprüleri aşabilmiş insan sayısı bir hayli az. Cehennemde arz edenler çoğunlukta! Hem de ezici üstünlükle!

“Ah” diyor kimi, “kafamı kırayım”. Ancak ruhların kafası bile yok! Hepsi birer frekanstan ibaretler! Fakat hepsinin bilinçleri açık! Düşünce sistemleri kesintisiz, bir, bir işliyor!

“Allah’ım işlediğim günahlardan ötürü beni affet! “

Her şey için çok geç artık! Mehdi neredeydi ki sanki? Nerede ortaya çıktı? Yok canım, o İsa’ydı diyenler var! Bazıları da o küçük Buda’ydı diyorlar. Şu an bu yorumların hiç birinin önemi kalmadı!

Saatler hayatın başına alındı. Artık sıfır gösteriyor ve sabit. Greenwich diye bir yer de yok artık… Herkes ışık hızıyla bir yerden, diğer yere, koştururken kulaklarında işittikleri sesler ile defterleri dürülüyor. Bazıları ise gergin bir bekleyiş içerisinde ellerine geçirdikleri dallarda yaprak ayıklıyorlar: cennet ya da cehennem!

Ne önemi var artık? Hiç!

Artık varlıkları noksan hayatlarında!

Artık onlar kocaman birer NOKSAN!