Nostalji sineması

CNNTÜRK' te az önce bir proğram izledim. "Bir yudum insan" beni aldı geçmişe götürdü. Nebil Özgentürk sinemamızın emekcilerinin hayatını kısa kısa bir film tadında anlatıyor.

Adile Naşit'in yüzündeki tatlı gülüşü ne kadar çok özlemişiz, o siyah beyaz filmlerdeki dostluğu, arkadaşlığı vede ne olursa olsun iki kandada olsa yardıma koşan insanlığı bir Neriman köksal'ı bir Mürvet Sim'i bir Danyal Topatan'ı
aslında biz onları hep filmlerde tanıdık gerçek hayatlarından bihaberiz.Bir yudum insan proğramı sayesinde bu sinema emekçilerinin yaşamadıkları gerçek hayatlarını öğreniyoruz.

Danyal Topatan 'ın cenazesini sadece 3 kişinin kaldırdığını öğreniyoruz, yine Feridun Çölgeçen'in evinde günler önce vefat ettiği halde kimsenin haberi olmadığını ve yanında sadece kedilerinin olduğunu içimiz buruk bir şekilde seyrediyoruz. İçimizden bu sinema çok nankörmüş diye geçiyor.

Onların bu sinema aşkı şimdiki sinema sanatçılarına örnek olmasını istiyoruz kaliteli bir Türk sineması adına ve biz izleyiciler için.