Nostaljik takılmak isteyenler için: Kasetbiçen

15 yaşından büyük olanları muhatap alarak bir soru sormak istiyorum. Bir zamanlar kaset denilen bir teknoloji vardı, hatırlar mısınız? Son on yıldır CD’ler hayatımıza virüs gibi girince kasetleri neredeyse unuttuk. Benim evde bir sürü kasetim var örneğin, fakat kasetçalar olmadığı için dinleyemiyorum. Hoş, dinlemeye kalksam bile, en eskileri zamana ve anneme yenik düştü ya.

Kaset teknolojisi anolog bir teknoloji olduğundan kayan bir şerit üzerinden müzik dinleme imkanı veriyor bize. Şerit zamanla aşındığında veya kırıştığında kasetin ses kalitesi bozuluyor. Hatta “kaset sardı” denen bir deyim vardı. Şimdiki gençlere onun muadili olan “CD takıldı” deyimini söylesem, anlamı birebir veremem ama yaşattığı panik babında o hissi tattırmış olurum. Kaset sardığında teybi anında kapatır, kasetçaların içine sıkışan şeridi nazikçe çıkarmaya çalışırdık, zira kasedin içi dışına çıkmış olurdu.

Benim kasetlerim, hep en sevdiğim şarkıda sarardı. Ve en sevdiğim şarkıları dinlerken sırf bu yüzden, şarkıcı göbek atarak şarkı söylüyormuş gibi ses duyardım. En gıcık olduğum şeydir. Neyse ki CD’ler bizi bu dertten kurtardı. Ancak, CD’lerin de takılma sorunu var ki, takılan CD çizilmiş demektir, çiziğin olduğu yerde hep o hatayı yapar. Yine en sevilen şarkı dinlenemez olur.

Bir de benim “kasetbiçer annem”, eski kasetleri hep “REC” tuşuna basmak suretiyle mahvederdi. Ne zaman teypte kaset çalarken teybi kapatmaya gitse, STOP tuşu yerine yanlışlıkla kırmızı renkli REC tuşuna basar ve kasetlere bir kaş saniyelik “Hay Allah! Gene mi yanlış bastım, ne yaptım?” ifadesini kaydederdi.

Bilirsiniz, kasetlerin sırtında iki tane kulakçık vardır. Boş kasetlerde o kulakçık yerindedir. Eskiden dolu kasetlerde de vardı. Zamanla annem gibilerin sayısının fazlalığını öğrenmiş olan yapımcılar, o kulakçıklar olmadan sürdüler kasetleri piyasaya da biz de kurtulduk. Gerçi ben annemin huyunu iyice belledikten sonra kendim kırmaya başlamıştım o kulakçıkları ya, neyse. Zaten zamanla dinlemediğimiz eski kasetleri, ses kaydederek eğlenilecek birer araç olarak görmeye ve kırdığımız kulakçıkların yerine seloteyp yapıştırarak kayıt yapmayı öğrendik ve ergenlik çağımızı salak salak kayıtlar yaparak geçirdik.

Yanarım yanarım da, annemin katlettiği kasetlerden hatıra olarak bir tane bile saklamadığıma yanarım.