Nuh tufanı sonrası yerleşim günlüğü!

Nuh’un gemisinin Ağrı dağının yanındaki daha küçük iskeleye yanaşması konusunu ben Pirmete’den öğrendim!

Dümen kilitlenmesi olmuş!

Düşünün ki o yılların teknolojisiyle olan gemi o kadar olur!

Anlatmak istediğim bu değil tabi!

Dişi-erkek canlıların dünyaya yeniden dağılmaları!

Hayvanlar mesela!

“Develeer!”

“Buyur Abi!”

“Siz doğru Arabistana! Çöle gidiyorsunuz!”

“Burası iyiydi Abi! Gitmeyelim ne olur!”

“Devedikeni yok burada! Aç kalırsınız sonra! Hazırlanın çabuk!”

“Biz nereye Abi?”

“Kim konuştu?”

“Biz Abi! Hipopotamuslar!”

“Afrikaya! Acele etmeyin yalnız! Zürafalarla gideceksiniz! Kafile halinde yani!”

İskele meydanında, listede ismi yazılı canlıların bu şekilde dağıtımı yapılıyor! Ufak tefek itirazlar olsa da ikna merkezi

devreye giriyor ve bir şekilde razı ediliyorlar!

İlk büyük itiraz Venezuelelılarda çıktı!

“Siz Latin Amerikaya gidiyorsunuz!”

“Neresi orası?”

“Amerikanın altı işte! Baksanıza haritaya!”

“Abi onlar burada kalsın!”

“Olmaz Alpaslan! Dünyanın dengesi söz konusu! Bozamayız bunu kardeşim!”

“Bize doğru dürüst birşey ayarla ha!”

“Listede ne yazıyorsa o Alpaslan! Kayırma yok! Hakkına razı ol oğlum!”

“Bari şunları bırak Abi burada!”

“Hangilerini?”

“Bak şurada duruyorlar. Sarı mavi gözlü olanlar!”

“Oğlum komşun olacak onlar senin! Terbiyesiz ahlaksız! Daha şimdiden başladın günaha! İnsan komşusuna yan gözle

bakar mı?“

“Böyle adalet olmaz Abi! Kimini okyanusun ardına attın, kimini denizin karşı yakasına attın! Bize birşey bırakmadın!”

“Öğren gemi yapmayı git yanlarına oğlum! Akıl mı istiyorsun, al sana akıl! Ya da kur sahillerinize kamp çadırı onlar

gelsinler!”

Bizim Alpaslanın her lafa maydanoz olması bugünkü sıkıntılarımızın temelini oluşturdu işte! Ne karışıyorsun elin işine

kardeşim. En sıkıntılı bölgeye getirip yerleştirirler seni , komşularını da huysuzlardan seçerler başın dertten kurtulmaz!

İstediğin kadar “sıfır problem” de!

Yeni bir Nuh tufanı olmalı!

Ben biliyorum nereye yerleşeceğimi!