O beni biliyor; ben de onu...

Varsın artık başımızda dolansın; O gri bulutlar,
 

Bağrımızda saklı olan; O Güneş her gün yeniden doğar.

Adımıza ASYA demişler, ANADOLU demişler.

Sözüm onlara candan sevmiş desinler

Vuslata ermeden, erdirmeden kıymasınlar baharımıza,

Sevgili desinler, Gönül vermişler,

Saçlarına ellerine dokunamadan, bırak yar olmuş desinler,

Hakkımızda methiyeler dizsinler küf kokulu sözlerle…

Bilmezler ki! Asya'm

Beni bensiz, Senide sensiz anlatan ne varsa dünden bugüne

Eğri bir dille ağıda çevirirken tüm Türküleri

Beraber bağrımızda taşıyacağımız...

O Güneşin..

Bir gün başı dumanlı

Etekleri çiçekli,

O Altay'ın üzerinden doğacağını bilemezler Asya’m..!

- SENİ DÜŞÜNDÜKÇE

Seninle nefesleniyorum Asya'm;

Öfkesi Boşalmış Göğün Altında;

Şiddete Doymuş İntikamcı Yerin Üstünde...

Nefesleniyorum Asya'm Seninle...

Sen ve Ben Nefesleniyoruz O An..!

2013 Aralık... Anadolu'dan  ASYA'sına

2020'ye doğru...