O bir "an"

Bir dönemin bazı filozofları kendilerine; “Carpe Diem”, yani: “Anı Yaşa” anlayışını rehber edinmişler… Bugün bile bazı insanlar, hayatı sadece anlardan ibaretmiş gibi yaşamaktalar…

İşin doğrusu; “an”lardan oluşan bu hayatın uzunluğunun, yaşayan tarafından asla bilinemeyeceği ve insanın ömrünün bir noktasında yaptığı herhangi bir hareketin, ömrünün geri kalanının tümünde yansımalarının olacağıdır. Bu düşünce “anı yaşamak” hoyratlığını dizginler sanırım.

Peki ama bizler, hayatlarımız dediğimiz bu serüveni, “an” dediğimiz küçücük zaman dilimlerinin ördüğünün farkında mıyız? Aslında, “an” larda olanlar ardı ardına birleşip, kader çizgilerimizi oluşturuyor hiç durmadan. O küçücük zamanlarda, “aniden” oluyor herşey. Gerçi zamanın ne olduğu, kime göre olduğu, ne kadar olduğu da; başlı başına ayrı bir tartışma ve üzerine düşünme konusudur ama…

Ne yazık ki, -“an”ın cazibesi- diye bir zayıf noktası var insanoğlunun. Hepimiz, belki de bilinçaltlarımızdaki ölüm ve ölümün her an gelebileceği düşüncesi ile, “an”ın cazibesine kapılıyoruz, yeniliyoruz. Ve o bir “an”, bir “an”da alınan karar, yapılan hareket; hayatlarımızı etkiliyor, ruhlarımızı, kaderlerimizi etkiliyor. Hem de bazen, gerçekleştiği zaman diliminin küçüklüğünün tersine, çok büyük etkilerle…

Otokontrol, bu sebeple bütün dinlerin, nefsi terbiye etmeyi amaç edinmiş bütün öğretilerin, olmazsa olmaz kuralı... Sırf o bir “an” yanlış karar vermemeyi öğrenebilmek, başarabilmek, kendine hükmedebilmek için; insanlar çilelerde yaşıyor, çivilerin üzerinde yatıyor, nefsi her şeyden mahrum bırakıyor günlerce, senelerce sadece kuru ekmekle besleniyor, inzivada ömürler eskitiliyor… Bütün mesele nefse yenilmemek ve bir sonraki adıma, sonraki adımlara hükmetmek aslında; “an”ı kontrol ederken…

Çünkü biliniyor ki; kendine bir an hükmedebilen, bütün dünyaya hükmedebilir.

Biliyoruz ki; “an”larımızda nefislerimize hükmedebilirsek, yarınlarımıza da hükmedebiliriz.

Hep büyük resme bakarken; “an”lar gibi detayları kaçırıyoruz belki ama; şeytan da ayrıntıda gizli maalesef… Eğer o bir “an” kendimize sahip olabilirsek bu fırtınalı yolculukta; gemimiz istemediğimiz limanlara uğramak zorunda kalmaz en azından…

D. Dara KILINÇ

ddarakilinc@hotmail.com