- Kategori
- Şiir
O gece
Yıllar önce o gece
Ruhunun sarhoş olduğu gece
Yürüdün İstanbul' da bilmediğin sokaklarda
Elinde otuzüçlük tespihin
Dudaklarından eksik olmadı hiç tekbir sesi
Sanki yabancı bir alemdi gezdiğin
Ruhunun sarhoş olduğu gece
Karabulutlar kaplamıştı gökyüzünü
Her yer sessiz ve karanlık
Yalan dünya dediğinde semaya bakarak
Her yer oldu günlük güneşlik ses ve eğlence
Yürürken bilmediğin yollarda
Karanlık bir dehlize vardın
Tam dehlize doğru girerken
Sarıklı, karasakallı, cüppeli iki adamla karşılaştın
Biri sordu diğerine; Türk mü?
Ruhunun sarhoş olduğu gece
Rüya mıydı yoksa o gece?