O gün sen niye öldün ki ?

Ne acı ! Senin cansız bedeninin omuzlar üstünde taşındığını gören o insanlar ne çok ağlamışlardı o gün. Yeni devletin, yeni ve yeniden dirilmiş halkı, daha yeni bayramlar yapıp, marşlar söylüyorken, o an korolar halinde ağıtlar yakıyorlardı. Neden onları ağlattın ?

Sen öldüğün gün doğanlar daha henüz yetmiş yaşındalar. Babam da öyle, ama günümüz koşullarında hala delikanlı gibi.. Yani anlayacağın, çok erken terk ettin bizi.. Sana kızgınım bu yüzden !.. Sen belki elinde olmayan sebeplerden dolayı terk-i diyar eyledin. Ama biraz daha kalsaydın, hele bir 15-20 yıl daha mesela. Mesela bir imkan olsaydı da, hiç gitmeyecekmiş gibi seni yaşatabilselerdi. Ne muhteşem olurdu !..

Sen gidince meydan başkalarına kaldı bugün. Sensiz geçen yetmiş yılda bu ülke çok manevralar atlattı, çok büyük atılımlar gösterdi. Senin ön gördüğün gibi, bugün onlarca üniversitemiz var artık, asker her zamankinden daha güçlü, okullarda her zamankinden daha çok seni seven bir nesil yetiştiriliyor. Ama senin yokluğundan medet umanlar, farklı bir nesil yetiştirme derdindeler atam. E kadar üzücü ki, bugün Cumhuriyet ve Laiklik kavramlarından utananlar bile var. Belki bu yüzden farklı bir devlet özlemi çekiyorlar.

Birileri bu ülkenin hangi şartlar altında yeniden inşa edildiğini unuttular, bu ülke içinde ayrılıkçı cepheler açmaya başladılar. Ne yazık ki, meydanı boş bulanlar “onlar ve biz “ kavramını yarattılar. Şimdi ülkede seni sevenler ve sevmeyenler cephesi bile var. Bu insanlar birilerinden güç alarak gittikçe peydahlanıyorlar. Sen olsaydın hala, bunlar cüret ederler miydi acaba bu cepheleri kurmaya !..

Birileri senin için “diktatör” deme cüretini de gösterdiler. Ben de sana kızıyorum be Atam. Neden kendine ait saraylar yaptırmadın, yatlar, gemiler almadın ? Çevrendeki insanları kendine kul, köle yapmadın ! Bugün senin aşklarını konuşuyor insanlar. Sahi o kadar çok aşık olduğun kadın var mıydı ? Eğer öyleyse senin neden kendine ait bir haremin olmadı !. Bir diktatörün kendi haremi olmaz mı ? Hiç mi feyiz almadın Osmanlı padişahlarından!

Kendi emrinle kurdurduğun bankaların, fabrikaların hisselerini neden kendi üstüne yapmadın. Neden diğer diktatörler gibi evlenip çokça çocuk yapmadın da, arkandan gelen çocukların, damatların, onların çocukları bu hanedanı devralıp, ülkeyi yönetmediler?

Bugün sana alkolik diyenlere inat, neden beş vakit namazını kılıp insanlara öyle poz vermedin ? İşin gücün yok muydu, o kadar devrimle, mevrimle uğraştın. Ezanı bile Türkçe okuttun ! Ne oldu, arkadan gelen birileri hemen yine Arapça yaptılar ezanı. Senin zamanında bile sana karşı çıkanlar oldu. Hani sen bir diktatörsün ya ! Neden sana yan bakan herkesin kelesini vurmadın, yağlı urganlarda sallandırmadın ? Sana da bu yakışmaz mıydı ?

Hani sen bir diktatörsün ya ! Bu yüzden mi birçok devlet başkanları senin önünde ceketlerini iliklediler. Hala saygı duruşunda bulunuyorlar. Çanakkale’ye savaşmaya gelen Anzaklı askerlerin aileleri için neden <ı>“onları merak etmeyiniz, artık onlar bizim çocuklarımızdır” dedin. Bir diktatör böyle konuşur mu ? Sana hiç yakıştıramadım. Kesin takiyye yapmışsındır sen !

Bir diktatör nasıl Cumhuriyet hayali kurar ve onun için mücadele eder ve hayatını buna adar ? Bunu tam olarak anlamadım ama senin diktatörlüğün zamanında kurduğun Cumhuriyet bugün 85 yaşında ve hala dimdik ayakta. Hala ay yıldızlı bayrak dalgalanıyor bu topraklarda. Ama birileri başka renkli bayrakları sallamak istiyorlar. Tam olarak ders almadık mı acaba Atam ?

Birkaç gün önce senin adına bir belgesel film yapıldı bilmiyorum haberin var mı ? Ama duymadıysan ben söyleyeyim, bunu kimse beğenmedi Atam. Orada seni sanki çok farklı anlatmışlar. Seni daha yeni yeni öğrenmeye başlayan sekiz yaşındaki kızım bile, <ı>“Atatürk çok sigara içiyormuş. İçki de içiyormuş, kardeşini de çakallar yemi. Öyle m ?” dedi. Ben de o söylenenlere inanma, sen benim Atatürkümü sev, ona inan dedim. İyi yapmış mıyım acaba ?

Açıkçası ben de inanmadım ne yalan söyleyeyim. Benim kafamdaki, gönlümdeki sen bana yetiyorsun !. Her yerde rastladığım anıların, anlatılanlar, yazılanlar hala beni çok etkiliyor. Gözlerim doluyor. Sana inanan ve hala güvenen birileri var merak etme. Aynen dediğin gibi !..

<ı>

<ı>“Beni görmek demek, behemehal yüzümü görmek değildir. Benim fikirlerimi, benim duygularımı anlıyorsanız ve hissediyorsanız bu kafidir. “

<ı>

Seni her zamanlinden daha fazla özlüyoruz. Bu ülke sana çok şey borçlu biliyoruz. Birileri farklı düşünse de merak etme emanetin emin ellerde.. Hiçbir sözünü unutmadık. Şu söylediğini bile..

<ı>“ Sizler, yani yeni Türkiye'nin genç evlatları! Yorulsanız dahi beni takip edeceksiniz... Dinlenmemek üzere yürümeye karar verenler, asla ve asla yorulmazlar. Türk Gençliği gayeye, bizim yüksek idealimize durmadan, yorulmadan yürüyecektir.”<ı>