- Kategori
- Edebiyat
O Işık, Ay ve Deniz
Hani karanlığın olanca kudretiyle boğduğu
Yıldızsız bir gecede,
Taa...uzaklardaki dağların
Uçsuz bucaksız bir tepesinde
Garip bir çobanın parlak ateşi yanar;
Yanar da sana görünür ya?
İşte tutamazsın o parlak, sımsıcak ateşi.
Hani pırıl pırıl bir gecede
Ay düşer, o çok sevdiğin tuz kokan denize
Ve ayaklarının dibine.
Yakamoz olur, ışık olur, su olur;
Olur da seni gülümsetir ya?
İşte dokunamazsın o ışığa, aya, ve suya.
Sen;
O parlak, sımsıcak ateş
O ışık, ay ve deniz oldun bana
Ve benim bütün çabam;
Ateşin içindeki kor
Işıktaki hüzme, ayın en görkemli hali
Ve suya düşen yakamoz olmak.
Biliyorum işim çok zor.
15/02/2001,izmir
Not: Bu şiiri yedi sene önce, Eşim'e yazmıştım. Yaklaşık iki sene önce de bu sayfalarda yayınlamak istedim ama o günlerde şiirlere yayın yasağı olduğu için sizlerle paylaşamamıştım. Şimdi ruhunuzun sofrasına, sere serpe sermekten mutluluk duyuyorum.