- Kategori
- İlişkiler
O sensin! Ben, tek eli cepte
O sensin! Ben, bir eli boşlukta....
Ben seni nerden tanıyorum?!
Bu bakış, gülüş hiç yabancı değil, tanıdık, bildik; valla!
Tuttuğun ŞEY, yer bana dahil; o zaman sen?
Gözlerin, sözlerin, anlatıyorsun; o mekanda, o insan içi bakıyor, dinliyorum; evet sensin; ya ben?
Doğum anımdan kalansın, o şahit; ya da ölüm anımda kalacak olan, yanımda, yine şahit sen!
Uzandığın yerdeyim.
Uzaktım. Şimdi görüyorum, yakınım. Benim gördüğüm gibi, o tanım içi beni göremediğini görüyorum; ya ben?
Görmüyor olansın, sensin o!
1. Not: Elini uzatıyorsun O boşluğu doldurmak için, uzatıyorum elimi; yakın sandığım uzaklığımsın.
2. Not:
Ben
hiçbir zaman
iki elini birden
cebine sokup
yaşayanlardan
olmadım olamadım
sen o
ben
tek eli cepte.
Ş.Y.
3. Not: Okuyarak seyrettiğim bir renkten düşüşümü yazdım.