O ses...!

Bazen  tahmin edemeyeceğimiz şeyler olur hayatımızda. Hiç beklemediğimiz bir anda yanı başımızda bitiverir ve bizi hiç bırakmaz. O yanınızdayken bakarsınız, düşünürsünüz, hissedersiniz ve yaşarsınız. Acaba yanımdaki olması gereken mi diye aklınızın ucundan geçer ya da onun yanındaki benim mi olmam lazım diye!Sonra eskilere gidersiziniz. O yanınızda yokken ki zamanlara, tekrar bakarsınız bu sefer o düşündüğünüz, hissettiğiniz her neyse size yabancı gelir. Onsuz olan zamanları düşünürsünüz, yaptığınız hataları… O yokken ‘ keşke olsaydı da bu hataları yapmasaydım.’ Dersiniz. O yanınızdayken yokluğunu hissetmeye çalışırsınız, acı çektiğiniz bile olur bu sayede ve siz ‘ neden o yokluklarda o yoktu ‘ dersiniz bu kez.

Sonra tekrar şimdiki zamana dönersiniz, bakarsınız o gerçek mi diye, tanıyor muyum diye… Elinizi kalbinize götürürsünüz, yokluğunu hissettiğinizde acıdığını düşündüğün olur tekrardan. Bir an irkilirsiniz, ürperirsiniz, tüyleriniz diken diken olur, üşüdüğünüzü anlarsınız. Sonra dalıp bir an onun kapladığı yeri düşünürsünüz bu kez yüzünüzde samimi tebessüm oluşur. Tekrar elinizi kalbinize götürdüğünüzde, elinizin ter içinde kaldığını, yanaklarınızın kızardığını ve üşümenin yerini kor bir aleve dönüştüğünü anladığınızda, onun size çok yakın olduğunu, elinizi uzatsanız tutacağınız mesafede bulunduğunu ve hiçbir zaman da o mesafenin azalmayacağını, ne olursa olsun yerinde duracağını bildiğiniz anlarda, işte tam o sırada gaipten sesler duyarsınız.

Hemen her şeyi durdurup, nereden geldiğini anlamaya çalışırsınız bu kez de içinize tereddütler dolar.Korkmaya başlarsınız ‘ nedir bu? Tam da her şey güzel giderken, mutluluğa bu kadar hâkimken nereden çıktı bu ses’ dersiniz. Ama aslında o ses, size çok tanıdık gelmiştir farkında olmadan. O aslında sizden hiç kopmayan, hep yanınızda bulunan bir sestir. Hep duyduğunuz ama yeniden duyduğunuzda ne yapacağınızı bilemediğiniz, zaman geçtikçe farkına vardığınız, tanıdığınız bir sestir.

O ses, siz mutluluğa hâkimken aklınızın uçup gittiği, hiçbir şey düşünemediğiniz anlardaki kalbinize dolan sevgi kaplı kervanların çıkardığı tekerleğin sesidir. O sesi her gün duymanıza rağmen, yine yabancı gelir size çünkü her gün bir farklı ilerlerler.

Değişik zamanlarda uğrarlar sanki hiç uğramadıkları yermiş gibi, büyük bir şevkle gelirler, kopmak istemezler hiçbir zaman, hep kalmayı isterler.

Çünkü sizin kalbiniz, kalplerin en temizine sahip, en güzel ritimleri çıkartan sizin kalbiniz, en güzel insanların uğradığı, mola vermek için gelip hiçbir zaman gitmek istemeyen, hep mutluluğu paylaşmayı düşünmüş, kişilerin tek adresidir.

Kalacakları tek yer sizin cennetle perçinlenmiş kalbinizdir.