O yılların gerisinden

2-B’ nin imtihanı Türkçeden;

Heyecandan uyku tutmaz, geceden.

Fazla değil, bir -5- alsam hocadan;

Islık çalar, türkü söyler gezerim.

Boncuk Güneş(!) gözlerini süzüyor,

İmtihanı kim düşünür a hocam.?

Kıpır kıpır, içimden O taşıyor

Kalem olur, sevda olur yazarım..

Reşat Bey’in “ Çalıkuşu” romanı;

Belleğimde “ Anadolu Notları “.

Halit Ziya, Namık Kemal, Cenab’ı;

Sen öğrettin, onun için severim..

Çocukluğum bir hatıra, dün gibi;

İçimdedir hiç sönmeyen hasreti;

“Bingöl” üyle Kemalettin Kamu’yu

-BİLİN- diyen o sesini özlerim.

O zil çalar, sınıf gider, boşalır;

-Bekle Hocam, okunacak şiir var.

Kara tahta, silgi , kalem , tebeşir;

Yazar söyler; yazar yazar söylerim..

Bir kar yağar incecikten, uçuşur;

Yavru kuşlar küçücükten söyleşir,

Mecnun gibi, Ferhat gibi bekleşir;

Damla olur, göz yaşıyla düşerim.

Üç-beş saat dersin yetmez, haftada;

Tatlı sesin hem şarkıda, türküde;

Bu gün bitip hele yarın gelende;

Hep derslerim Türkçe olsun isterim..

Bir yokuşun ta ucunda o Okul;

Bak hele bir; kaldı mı ki hiç akıl ?

Zâbit oldu, kimi belki bir vekil;

Bense neden, neden hâlâ -3- teyim ?

Yücel Aktaş.. Kırk senedir unuttu..

Diyemezler… Duyun işte sözümü..

“ALPER “ Hocam, Sen bilirsin özümü;

O mubarek ellerinden öperim..

19 Ocak 1990

Ankara

Not : Emekli ve çok yaşlanmış ortaokul Türkçe Hocamı (Rahmetli Muzaffer Alper) i, Bursa Erkek Lisesi pilav günü için gitmeye karar verdiğimde ziyaret ederek, ellerini öptüğüm zaman; Taner, ben ve Ertuğrul ‘la birlikte olduğumuzda; ONA ithaf ederek okuduğumda, hepimiz ağlamıştık. (Yeni giriş: Rahmetli olalı on yılı geçti. 2009 – Bartın. Nurlar içinde olduğuna eminim…)
-Çelebi Mehmet Ortaokulu - BURSA -