- Kategori
- Şiir
O zalime
Bir zalimin, bakışına meyledip.
Vefasızın inadından usandım.
Zifiri karanlıkta aşk ile inletip.
Güneş gibi batışından usandım.
Ömür deryasında, kalıp biçare,
Kader deyip dolaşırım avare.
Zalimin aşkından, yandım ne çere.
Ateşi kalbime atışından usandım.
Azap hançerini, sokup sineme.
Zemheri ayazında bırakıp hemde,
Her sabah kalbime, batan dikenle
Aşkla kalp de atışından usandım.
Hayat denen şu yaşlanmış çınarı,
Hiç dinmiyor gözlerimin pınarı.
Yüreğin sönmüyor, ateşi narı.
Yâd ellerde yaşamaktan usandım.
Birdal der; yaprağım dalda kurudu.
Bak; kalmadı şu gönlümün umudu.
Deli gönül bir hayale kul oldu.
Gönlü viran kalışımdan usandım.
Birdal Can TÜFEKÇİ
1.8.2014