- Kategori
- Siyaset
- Okunma Sayısı
- 262
O zaman iyi ki çocuktum

O gece sabaha kadar gözümü kırpmadım desem yeridir. Ayın ışığı sandalyenin üzerindeki ortaokul formamın üzerine vuruyor ve ben bir an olsun gözlerimi ayıramıyordum.
Sabah; ilk günüm için okula gidecektim ama yok uyku kaçtı, yakalayana aşkolsun.
Cep telefonu yok ki arkadaşlarımla lak lak yapayım. Nerde; cep telefonu, santralden istersin numaranı... Hey gidi günler hey. Eyvahlar olsun ki ben bunu söyleyenlerle dalga geçerdim. Eyvah !Eyvah! Sabahın ilk ışıkları şöyle bir selam verdi ve ben zımba gibi ayaktayım.Ne heyecandı yarabbi! Şimdiki çocukların, duymadığı bir heyecan.
Biz okulu severdik, öğrenmeyi de severdik. Kopya çekmeyi de severdik ya neyse orayı karıştırmayalım. Sağlam arkadaşlıklardı. O bir heyecan, kalbim küt küt atıyor, bir yandan hazırlanıyorum bir yandan kahvaltı tıkılıyor annem tarafından ağzıma.
Saçlarımı örüyoruz. Sıkıysa kuralları çiğne. Çiğnediklerimiz oooo... Televizyon siyah beyaz... Tam ayakkabılarımı giyiyordum ki Hasan Mutlucan'dan serhat türküleri başladı. Milli bayramların vazgeçilmeziydi; davudi sesiyle Hasan Mutlucan.
Bizimkiler ne oluyor diye birbirlerine bakıştılar. Merakımız kısa sürdü.
Askeri ihtilal ve buna bağlı sokağa çıkma yasağı. Ben başladım zırıl-zırıl ağlamaya. Sevincim kursağımda kalmıştı. Ne anlarım ben ihtilalden o yaşımda? Benim anladığım, sokağa çıkma yasağı olduğu için okullar tatil edilmişti. Karşı komşumuzun çocukları bayram ediyorlardı, tatildi. Adı tatil...
Çocuktuk sonuçta. Teknoloji daha gelişmemişti. Bir çok şey olsada büyükler tarafından bize aksettirilmiyordu. Bu günü takip eden günlerde yaşananlar şimdilerde hafızamda şekillenince... 12 Eylül 1980 tamı tamına 27 sene... O günleri yukarıda mizahi olarak anlattığıma, bakmayın yinede siz. Çünkü anlatan on yaşında bir çocuk gözüydü... Bir yetişkin gözüyle anlatsam... İyi ki çocukmuşum.
İyi ki...
Allahaşkına, vatan aşkına, ulus aşkına; ulus olarak, sımsıkı kenetlenmemiz için, kötü bir şeylerin olması gerekmesin. Acıyı haketmeyen bu ulusa... Düşman sinsi...
Tetikte olalım... Birlik olalım... Yavrularımız için... Bu ülkenin, ulusun geleceği için.
Saygılarımla
Önerilerine Ekle Beğendiğiniz blogları önerin, herkes okusun.

O yılı bende yaşadım, kötü bir tesadüf darbe bizi şehirler arası yolda yakaladı. Babam saatlerce uğraşıp bir belge almıştı yola devam için, biliyorsun sokağa çıkma yasağı vardı. Çocuktuk, ama biliyorduk iyi şeyler olmuyordu. Ve biliyorduk bu bir nakarattı devam edecek.. sevgilerimle..
Portakal Çiçeği ve FISILTI 13.09.2007 9:58- Cevap :
- Nakaratlar bu gidişle galiba devam edecek...ne yazık ki. Esenkalınız. Saygılarımla 13.09.2007 12:04
ne güzel anlatmışsın yoklugun oldugu ve olanakların kısıtlı oldugu dönemleri şimdi hepsi var fazlası ile ama o heyecan sevgi yaşam aşkı yok kardeşim sevginin-saygının- hoşgörünün olmadıgı toplum her zaman fesat ve kıskanç olmaya mahkumdur başarılar diler saygılarımı sunarım
saban kuru 09.09.2007 15:19- Cevap :
- Bu yazıyı yazarken ki amacımda yaralara tuz basmak değil yanlışları tekrarlanmaması ve kaybedilen değerlerin özlemiydi. Anlatabilmiş olmanın onurunu duydum yorumunuzla . saygılarımla. 10.09.2007 12:51