Öcalan: Kendisi hapiste, ya fikirleri nerede?

12 Eylül’de tutuklanan Alparslan Türkeş’in unutulmayacak bir sözü var:

“Fikirlerimiz iktidarda, biz hapisteyiz.”

Türkeş haklıydı.

12 Eylül’ün getirdiği/ yerleştirdiği “Türk-İslam sentezi”, ülke yönetimine egemen oldu, yön verdi.

Ama Türkeş “hapis”teydi.

Türkeş’in dile getirdiği çarpıcı çelişki, ancak böyle anlatılabilirdi.

Türkeş’in demek istediği şuydu:

O zaman ben niye hapisteyim?

*****

Şimdi, Ahmet Türk, Öcalan’ın buyruğuyla istifadan vazgeçtiklerini açıkladığın göre, durum ne?

Durum, “ayna gibi” ortada:

Demek ki, Ahmet Türk ve milletvekili arkadaşları, Öcalan’ı TBMM’de temsil ettiler, onun buyrukları doğrultusunda davrandılar.

Bilinen/ yadsınamaz gerçek, Ahmet Türk’ün “istifadan vazgeçme gerekçesi”yle kanıtlanmış oldu.

Öcalan, Türkeş’inkine benzer bir değerlendirme yapabilir:

Ben hapisteyim, beni temsil eden, buyruklarımı yerine getirenler Meclis’te.

Bu, ne anlamı gelir, neyi anlatır, ya da hangi soruya gider?

O zaman ben niye hapisteyim?

*****

Demek ki, Ahmet Türk ve milletvekili arkadaşları, “Açılım” söz konusu olunca, “Öcalan muhatap alınmalı!” derken İmralı’yı iş olsun diye işaret etmemişler.

Öyle ilginç günlere vardık ki, insan, “Nereden nereye geldik.” demekten kendini almıyor.

Sahi, nereye geldiğimizi gördük; nereye gidiyoruz?