Öğretmen Gülgün Koçman için

Bana gelen sanat ve kültür dergileri arasında Mersin’den elime ulaşan bir de Maki dergisi vardır. Maki kültür sanat, edebiyat dergisini çıkaran değerli şair, yazar dostum Abidin Güney’lidir. Abidin Güneyli, sanatımıza kültürümüze âşık bir yazın eridir. Aynı zamanda MEŞYAD ( Mersin Şairler ve Yazarlar Derneğinin de başkanıdır. 18 yıldır bir grup arkadaşıyla birlikte MAKİ Dergisini bin bir emekle ve kıt imkanlarıyla bu dergiyi çıkarıyorlar ve Mersin’den Anadolu’ya, Trakya’ya ve hatta Yavru Vatan Kıbrıs’a kadar seslerini duyurmaya çaba gösteriyorlar. Bu açıdan başarılı, özverili ve değerli hizmetlerinden dolayı bir sanatsever olarak kutlamak istiyorum. Ve de Maki’ye uzun ömürlü yıllar diliyorum.

Şu anda masamın üzerinde bulunan Maki sanat, edebiyat ve kültür dergisinde değerli imzalar vardır. Benim en çok dikkatimi çeken değerli meslektaşım öğretmen ve şair Gülgün Koçman Hanım efendidir. Gülgün Koçman’ı Maki’nin kapağına şiir ve fotoğraflarıyla almışlar ve bu sayıyla onurlandırmışlardır. Bu bir vefa örneğidir. Ayrıca bir şiiri ve özgeçmişiyle yer aldıkları için ne denli sevindiğimi burada ifade edemem.

Sırası gelmişken Gülgün Koçman ile ilgili bir anımı buraya almak istiyorum. Bu anımı buraya alırken belki Gülgün Koçman’ın da dikkati çekmiş olacaktır. O’nu aşağı yukarı 43 yıl gibi uzun bir zaman dilimi içinde geride kalan yıllara götürmek istiyorum. Belki öğretmen meslektaşım Gülgün Koçman’da bu satırlarımı okuduğu zaman “bu da nerden çıktı” diyecekler. Ama ben bazı şeyleri unutmuyorum, aradan yarım asra yakın bir zaman geçse de…

Yıl 1971, Mardin Kızıltepe ilçesinde çiçeği burnunda genç bir öğretmenim. O yıllarda Ankara’da Şair Halil Soyuer’in çıkardığı Çaba Dergisi yayınları arasında Dicle Köprüsü ( şiirler / 1970 ) adını taşıyan bir kitabım yayınlanmıştı. O yıllarda uzun zaman Ankara’da çıkmakta olan TASVİR Gazetesinde Gülgün Koçman’ın yazıları çıkıyordu. Yukarıda adı anılan şiir kitabımı birçok sanatçı dostlarıma gönderdiğim gibi Gülgün Hanıma da bir tanesini armağan etmiştim. Aradan birkaç ay geçtikten sonra Ankara’dan elime Tasvir gazetesi ulaştı, Tasvir’in sanat sayfasında Gülgün Koçman’ın kitabımla ilgili bir yazısı çıkmıştı. ( Tasvir Gazetesi, 2 Haziran 1971 Çarşamba  ) günlerde nedenli sevindiğimi burada anlatamam. Gazeteyi arşivime koydum. Aradan tam 43 yıl geçti… Nerden nereye ? İşte bu bir vefa borcudur diyorum. Bugüne değin Gülgün Koçmanla da hiç görüşmek ve bir araya gelmek hiçte kısmet olmadı. O günlerde bir teşekkür mektubunu ancak gönderdiğimi anımsıyorum.

Şimdi o günlerin anısına Gülgün Koçman’ın benim için “DİCLE KÖPRÜSÜ” (şiirler )  başlıklı yazısında birkaç cümle alıntı alıp, burada sizlerle paylaşmak istiyorum:

“Anadolu’nun sisli yamaçlarından bir ses yansıdı kulağıma bu sabah!...Kederli, elemli, çileli bir ses. Akma içtenlik dolu. Delilolar, davullar, zurnalar, Ağustos sıcakları, susuz ovalar. Ve şırıl şırıl akar bir dere gözlerimde. Sonra koskoca bir akarsu.( Zergan Suyu ) Suyun kenarında bir öğretmen Akyakalı, siyah önlüklü çocuklarıyla. Dicle Köprüsü’ne dalıp bir kitapçık olmuştu yaşadıkları.  Şair meslektaşımın bu ilk şiir kitabı… Çaba Yayınlarından.(….) Eller vardır öpülesi… Ekin kokan, dikiş diken, tütün, portakal devşiren… Ocağında aş pişiren… Öpüleasi eller vardrır tebişyir! …Tebeşir!... diyen.

“Öğretmenimin sözleri

Bu sabah güzel mi güzel

Gözbebeğindeki yankılar

Buram buram dostça

Tüm insanlara

El ediyor merhaba..”

Manalar deryası büyük mütefekkirimiz MEVLANA Hazretlerine de şöyle sesleniyor dizelerinde GÜLER:

Tövbe etti dağlar, taşlar

Sana köle bütün başlar

Gözlerimden akan yaşlar

Akar Mevlana Mevlana!...

Bu genç meslektaşımıza çabalarında başarılar diler, kendisinden ümitli daha güçlü eserler bekleriz,..( Tasvir Gazetesi - 02 Haziran 1971-Ankara )

Evet aradan 43  yıl gibi uzun bir zaman geçti. Bu tanıtma yaszısını benim için yazan değerli öğretmen meslektaşım Gülgün KOÇMAN’ı asla unutmadım. Bir kez daha kendilerine teşekkür ediyor ve daha nice sağlık ve mutluluk dolu yıllar diliyorum. Söke'den selam ve saygılar gönderiyorum...