Öğretmen ve önemi

"En mühim ve feyizli vazifelerimiz, eğitim ve öğretim işleridir. Eğitim ve öğretim işlerinde mutlaka muzaffer olmak lazımdır. Bir milletin hakiki kurtuluşu ancak bu surede olur (Atatürk, 1922 , www.meb.gov.tr )."

"Öğretmenler! Yeni nesli, cumhuriyetin fedakar öğretmen ve eğitimcileri, sizler yetiştireceksiniz. Ve yeni nesil, sizin eseriniz olacaktır. Eserin kıymeti, sizin maharetiniz ve fedakarlığınız derecesiyle orantılı bulunacaktır. Cumhuriyet fikren, ilmen, fennen, bedenen kuvvetli ve yüksek karakterli koruyucular ister! Yeni nesli, bu özellik ve kabiliyette yetiştirmek sizin elinizdedir (Atatürk, 1924 , www.meb.gov.tr )."

Okulların açılmasıyla birlikte son dönem, basında üzülerek izlediğim bir takım olaylardan dolayı böyle bir yazı yazma ihtiyacı duydum kendimde. Okullardaki şiddet olayları, cep telefonu ile çekilip internette dolaşan görüntüler ve daha bir çoğu. Ben burdan öğrenci velisi olan herkese seslenmek ve bu vesileyle bir zamanlar bizlerin de öğrenci olduğu dönemlerden bazı hatırlatmalarda bulunmak istiyorum.

Bizim zamanımızda öğretmenlerimizden çok korkardık; fakat bir o kadar da severdik onları. Herkesin yıllar sonra gidip elini öptüğü unutamadığı bir ilkokul öğretmeni vardır; evlenirken bile yanımızda olan, ilk hüzünlerimizi paylaştığımız, bize cesaret veren, ayakta durmayı öğreten ilkokul öğretmenlerimiz.

Hele matematikçilerle ilgili hikayeler anlatmakla bitmez. Filmlere bile konu olmuştur matematikçiler. Benim hiç unutamadığım vefat eden bir matematik öğretmenim vardı. Sağlık sorunları nedeniyle çalışması yasak olduğu halde ömrünün son saatlerini bile karatahta başında geçirmeyi tercih etmişti.

İlk ingilizce kelimeleri öğrenmeye başladığımızda yabancı ülkeden gelen bir arkadaş gibi olmadık mı ingilizce öğretmenlerimizle? Onlarla tanımaya başlamadık mı yabancı kültürleri?

Müzik öğretmenlerinin "olmadı çocuklar, bir daha" sözleri hala çınlar hepimizin kulaklarında. "Bu milli marşımız, böyle mi söylenir?". İstiklal Marşını iyi söyleyene kadar teneffüslere bile çıkamadık mı?

Ah hele şu İnkılap tarihi. Adını bile doğru dürüst öğrenemediğimiz , tarihlerini ezberlemekten hep sıkıldığımız sonunu iple çektiğimiz ders.

Fakat yaşı ve kariyeri ne olursa olsun biz bütün öğretmenlerimize hep saygı duyduk. Teneffüste bile önlerinden geçerken ceketimizin yakasını iliklemek için çaba sarfettik. Onlar bizim ilk "idol"lerimizdi. Biraz çekinmeyle karışık korku duysak da her zaman en sert öğretmenimizi bile sevdik. Bugün hiç kimse gelmiş olduğu yerde öğretmenlerinin payını inkar etmez. Aslında Atatürk'ün dediği gibi bizler onların birer eseriyiz.

Bazı meslekler vardır; kutsaldır. Bazı meslekler vardır ; yürek işidir. Bazı meslekler vardır ; sadece para için yapılmaz. Mesai saati belli değildir; emekliliği yoktur. Bence öğretmenlik bu mesleklerin başında yer almaktadır. Bizlere düşen görev öğretmenlerimize sahip çıkmak, bu değerli insanlara her zaman destek olmaktır. Çocuklarımıza öğretmenin önemini ve bir ülkenin gelişmesindeki yerini anlatmalıyız. Gördüğümüz her negatif olayda öğretmeni dinlemeden suçlamamalıyız. Bu meslek o kadar saygıdeğer insanlarla doluki kendi kötülerini kendi içlerinde zaten eriteceklerdir.

Bütün öğretmenlere sevgi ve saygılar.