Öğretmenim! Bir şey söyleyebilir miyim?

Bugün 24 Kasım Öğretmenler Günü. Başta Başöğretmen'imiz Mustafa Kemal Atatürk olmak üzere, tüm öğretmenlerimize sevgi ve saygılarımı sunuyorum. Bu kutsal görevi gereği gibi yerine getiren tüm öğretmenlerimize teşekkür ediyorum.

Hayatta her insanın örnek aldığı birileri mutlaka vardır. En çok örnek alınan insanlar anneler, babalar ve öğretmenlerdir.

Bütün çocuklar, annesinin ve babasının yaptıklarına ve söylediklerine çok fazla dikkat ederler. Onların yaptıklarının aynısını yapmaya çalışırlar. Onların söylediklerini çok dikkatli bir şekilde dinlerler. Bunların hepsini hafızalarına kaydederler.

Çocukların anne ve babalarından sonra gördükleri ve inandıkları ilk yabancı insan öğretmenlerdir. Yabancı dediysem, lafın gelişi. Bir zaman sonra çocuk, öğretmeninden başkasına inanmaz olur.

Kendisine bu kadar inanılan ve güvenilen bir insanın mesleği bu yüzden kutsaldır. Bir o kadar da zordur. Her öğretmen bunu bilir ve ona göre davranır.

Hiç kimse öğretmenini unutmaz. Belki ismini, cismini unutabilir. Ama öğretmeninin söyledikleri yıllar geçse de aklındadır. Her başarının sonunda, mutlaka onu bügünlere getirenlere teşekkür ederken aklından öğretmenleri de geçer. Benim burada bu yazıyı yazarken aklımdan geçtikleri gibi. Siz de bu yazıyı okurken onları mutlaka hatırlamışsınızdır. Çünkü onlar olmasaydı ne yazabilirdik, ne de okuyabilirdik.

Bizim bu günlere gelmemizi sağlayan öğretmenlerimizin Öğretmenler Günü'nü kutlar, onlara teşekkür eder, sevgi ve saygılarımı sunarım.