Öğretmenim.

Bir öğretmenler günü daha geçti...

Ben de, bir gün sonrasına meraklandım,

tüm medyaya dikkatle baktım.

Ve, ertesi gün,

senin o kutsal gününün...

hemen unutulduğunu gördüm.

Sayın Öğretmenlerim haberiniz olsun ki,

Bir gün sonra gündeminiz yok oluverdi.

Gerçi, çok olağan sıradan bir durum bu ülkemiz için.

Memur eylemleri, baş sırada...

İzmir dsp olayları,

Dersim,

Libya,

Kürt'çe tabelalar değişti,

Profösörün tacizi,

Sokağı karıştıran çıplak,

Güzel fabrikası,

Seda Sayan,

Şike teklif edenin...

Güpe gündüz seviştiler,

Sizden başka....

medyatik olan ne varsa, hepsi var.

İnşallah yine seneye...!!

ancak bu kadar,

Bloglar'da da oluduğu kadar..!!

hatırlanacaksınız.

Fazlası size haram..

Haram hocam haram...!!

********************

Benim bir öğretmenim vardı...

Seksenli yıllarda,

bir köşede,

bir şeyler satarken gördüm.

Öğretmenimin o görüntüsü,

Ne yazık ki ... hala dün gibi aklımda.

ne kadar da, utanmıştı benden.

Sevgili öğretmenim.

Şayet ve hala yaşıyorsan,

ömrün uzun, mekanın da cennet olsun.

Hala inan hala..

o gündür, bu gündür,

utanmayanlar

sizin kutsal mesleğinizi,

hiç bir yere taşıyamadılar.

hocam.

Beni soracak olursan...

ben de,

bir baltaya sap olamadım.

Aldığımız diplomalar hiç bir işe yaramadı.

Sebebi, belki sizleri nağmerde muhtaç edenlerdi...!!

Sevgili hocam...

ben.. ne yazık ki,

Eminönü’nde kuşlara yem satıyorum.

Anlayacağın,

senin yaşamından pek bir farkım olmadı.

Bil ki çoğunluğunda...!

Evet evet, çoğunluğunda geçmişinizden bir farkı yok.

Ve ben...

bazen mizah yazıyorum.

Yada yazdığımı sanıyorum...!!!

hocam...

bir nebze olsun rahatlayasın diye...

kara kapkara, böylesi satırlarla.

Sen bir de beni, zabıtalardan kaçaken görmelisin hocam...

Sana güldüğümüz gibi...

sen de bana gülecektin.

Çünkü, buralarda da ve senin oralarda da insanlığın yaşamı

mizah-ın mizah'ı oldu da hocam...!!!