Mlliyet Milliyet Blog Milliyet Blog
 
Facebook Connect
Blog Kategorileri
 

18 Mart '15

 
Kategori
Deneme
 

Öğretmenim

Öğretmenler günü ile ilgili bir yazı yazmayı planlıyorken dinlediğim jazz müzik ve yağan yağmur buna izin vermedi. Ruhsal açıdan melankoli bir günümdeyim, çocukluk arkadaşımla spora başladım – sanki yıllardır spor yapmıyormuş gibi hamlaşmışım- verilen bir ara insanı bu denli etkiliyor muymuş yahu diye sormadan edemiyorum. Bir yandan da işe gidip gelmenin verdiği yorgunlukla nasıl baş edeceğim, onu düşünüyorum. İşe gidip gelmenin diyorum çünkü işim yorucu bir iş değil, şu yol yoruyor. Haftada bir günlük tatil de nasıl geçiyor hiçbir şey anlamıyorum. Ales’e ve Yds’ye de çalışmalıyım. Düşünüyorum da bizim okul birincimizi –kadın 2 çocuk annesiydi(!)- hakikaten bravo ya! Böyleleri isyan etmez ve benim gibiler isyan eder ya !? Neyse susuyorum…

İsyan etmeyi bırakıp, yağan yağmuru seyrediyorum ve bir yandan da geçmişe yolculuk ediyorum. Hayat çok kısa… Bana yağan yağmur hep bunu anımsatır. Dedemin vefat ettiği zaman -06.06.2010’da- o yağan yağmur beni derinden etkilemişti, bir yandan onu ve anılarımızı düşünürken bir yandan da yağan yağmuru seyretmiştim. Çok aniydi vefatı. İnanamamıştım. Sanki her an kapıyı çalacak gibiydi, her an gelip odama yıkanmış meyveleri masama bırakıp gidecekmiş gibi… Hakkını ödeyemem o benim dedem değil babamdı. Emeği üzerimde herkesten daha çoktu. Zaman o kadar çabuk geçiyor ki; ilkokul, ortaokul, lise derken dört yıl süren bir üniversite macerası ve iş hayatı. Yarın öbür gün ebeveyn olacak hatta nasip olursa anneanne ya da babaanne olacağım. Ben hayatım boyunca hep dedemi örnek aldım.Onun gibi dürüst, onun gibi iyiliksever olmaya özen gösterdim. Ne derece başardım ya da başarıyorum bilemiyorum. Ama gün olur da ben de anneanne ya da babaanne olursam onun gibi torunlarıma iyi örnek olacağım.

O benim biricik öğretmenimdi. Ondan öğrendim kuş nasıl yapılır, okuma yazması yoktu ama o alırdı bana kitaplarımı  –kimi zaman ters koyardı kitabımı güler, çevirir, okurdum- Okula o bırakırdı, o sevdirmişti okulu bana. Hiç ağlamamıştım birinci sınıfa başladığım ilk gün. Çünkü bilirdim dedem beni bekliyordu sınıf kapımın dışında. İşte böyle benim dedem benim en iyi öğretmenimdi, benim öğretmen olmamı istedi fakat hayallerimin izinden gittim. Zaten bana göre öğretmen demek ilkokulda, ortaokulda, lisede ya da üniversite de eğitim vermek demek değildir, hayatın her yerinde bildiğini anlatan, kimi zaman öğreten, iyi bir ebeveyn olmayı başarabilen insanlar da bana göre öğretmendir.

Bu nedenle başta dedemin olmak üzere, annemin ve Sultan teyzemin de öğretmenler gününü kutlarım. Katkılarını saymakla bitiremeyeceğim, öğrenim boyunca hep kendimi şanslı hissettiren ilkokuldan, üniversite eğitim-öğretim hayatım boyunca yanımda olan öğretmenlerime de sonsuz teşekkür ederim.

 

Sevgiler,

 
Toplam blog
: 40
: 372
Kayıt tarihi
: 09.09.14
 
 

Balıkesirliyim. Kocaeli Üniversitesi Halkla İlişkiler ve Tanıtım bölümünde lisansımı, Marmara Üni..