Öğretmenin adı yok!

Bir dünya öğretmenler gününü daha 5 Ekim 2007 tarihinde geride bıraktık. Az bir zaman sonrada 24 Kasım 2007’ de bu kez yerli öğretmenler gününü kutlayacağız.

Sakın ardı ardına kutladığımız öğretmenler günlerine bakıp, bu öğretmenler hem hallerinden şikâyetçi hem de durmadan bayram ediyorlar gibi şeyler gelmesin. 5 Ekim dünya öğretmenler günü yurdumuzda her sene olduğu gibi yine sönük ve dar bir çerçevede ele alındı.

Cep telefonuma gelen mesaj olmasa haberim bile olmayacaktı. Hayır, bazı sendikaların yaptığı gibi ana sınıfı temsilleri ile falan kutlansın demiyorum ama sayıları yüz binlerle ifade edilip, çoğunun sendikalı olması ile övündüğümüz öğretmenler günlerine nedense ilgi göstermiyorlar. Bunun altında yatan nedenlerden birini tahmin ediyor ve makul karşılayabiliyorum; İhmal ya da duyarsızlık. Ötekini ise öyle olmamasını dileyerek söylüyorum, sizin gününüz, bizim günümüz ayrımından doğan çekinceler. Neden hâla aynı gemide olduğumuzu anlamayan, anlamak istemeyenler bende bunu anlamıyorum. Hiçbir sosyal ve ekonomik projede öğretmenin adını gördünüz mü? Hiçbir ücret ayarlamasında öğretmene rastladınız mı? Kamu emekçilerinin büyük bir kısmını oluşturan öğretmenlerin büyük çoğunluğu üniversite mezunu, görevlerini sorumluk ve fedakârca yapıyorlar. Yaptıkları görevin gönül işi olduğunu elbette farkındalar. Ama dertlerini dile getirip sorunlarına çare aradıkları zaman, öğretmenler aç gözlü, aykırı talepleri olan bir kitle gibi topluma lanse ediliyor.

Öğretmenin adı yok dedim ama sakın öğretmen arkadaşlarım alınmasınlar elbette adı var; Yetiştirdiği binlerce öğrencisinin beyninde ve kalbinde.