Öğretmenler için sınıf içi 'Farklılaştırma' – (Differentiation)

Bir sınıftaki bütün öğrencilerden aynı hedefleri başarmalarını beklemek haksızlık olur. Bu nedenle İngiltere’deki okullarda da çok yeni olan ‘Farklılaştırma’ kavramını uygulama zorunluluğu getirildi. Müfettişlerin bir sınıfta görmek istedikleri ve olmadığı zaman öğretmene başarısız notu verdikleri önemli bir unsur.

Farklılaştırma, sınıftaki tüm öğrencilerin dersten aynı zevki alabilmeleri, kendilerini zayıf ya da eksik hissetmeden, aynı özgüven ve motivasyonla geliştirebilmeleri, ayrıca farklı da olsa amaçlarına ulaşarak derse dahil olmaları anlamına gelir.

Öğretmenler tahtaya amaçları yazarken 3 değişik amaç yazmak zorundadırlar; Birincisi tüm öğrenciler için genel amaçtır. İkincisi seviyeleri düşük öğrencilerin amacıdır. Üçüncüsü de yetenekli ve ileri seviyede olanlar için gösterilen amaçtır. Öğrencilere kendileri için bir tanesini seçip defterlerine yazmaları isteriz. Mümkün olduğunca, özgüveni zedelemeden en yüksek hedef motive edilir.

‘Farklılaştırma’ 3 açıdan yapılabilir;

1. Derste öğrencinin yapacağı çalışmalarda; Değişik seviyedeki öğrenciler, zorluk derecesi farklı çalışma kâğıtlarını yaparlar

2. Derste öğrencinin amaçlarında; Yani ileri seviyedeki öğrencilerin kendilerini geliştirme alanları açık tutulmalıdır.

3. Öğrenciye verilecek destek derecesine göre; Bazı öğrenciler, amaçlara varmak için bir yardımcı öğretmenle ya da asistanla çalışmak zorundadırlar. Sözgelimi; öğrenme güçlüğü çeken öğrenciler ki bunlar arasında, otistik, disleksik (okuma ve yazma sorunu), duygusal ve bedensel sorunları olanlar ile yabancı öğrenciler vardır. Bunlar için sınıf öğretmenleri yardımcı öğretmenlerle birlikte programlar ve planlar yapmalıdır. Ayrıca kendi ders planında bunu göstermelidir. Yardımcı öğretmen genellikle konusunda uzman öğretmen olur, fakat asistanların uzman olma zorunluluğu yoktur. Sınıf öğretmenleri tarafından yönlendirilirler.

Yeri gelmişken burada belirteyim; benim uzmanlık alanım da yabancı öğrenciler. Fakat daha önce de belirttiğim gibi ‘Farklılaştırma’ olayı burada da çok yeni olduğundan, ders öğretmenleri kendilerine sağladığı yararlardan çok sanki işlerine bir müdahale imiş gibi görmektedirler.

Oysa o ay yapacakları derslerin planlarını daha önceden bizimle paylaştıkları zaman, biz bu öğrenciler için farklı çalışma ya da testler hazırlayabilir, öğrencilerin seviyeleri konusunda öğretmene daha yakından bilgi verebiliriz. Orta ve uzun vadede öğrencilerin başarı seviyeleri de artar, bu da öğretmenin başarısı demektir.

Yabancı öğrenciler hiç İngilizce bilmedikleri zaman derslere katılamazlar. Bölge Eğitim Müdürlüklerinin ‘Başlangıç’ programlarını okullarında bitirdikten sonra, derslere girmeye hazır olurlar. Bu programları da uygulayan bizleriz.

Fakat bir yabancı dili günlük konuşma seviyesinde öğrenmek, ortaokuldaki bir öğrenci için yaklaşık bir ya da iki sene almaktadır. Derslerde öğretilen konulardaki terimleri öğrenmek ise tam 10 sene alır. Bu nedenle ‘Farklılaştırma’ çok önemli ve yerinde bir kavram.