Öğüt

Kalemim bile dayanamaz oldu,

Çaresizliğin iliklerime işleyişinden bunlar...

Neredeyim Allah'ım...

Bedenim desen beden değil,

Ruhum hele bana ait bile değil...

İnsanlar soruyor hep,

Düşünmeden, bilmeden, umarsamadan...

İnsanlar ne yazık ki ,

Konuşuyor da hep...

Beklenti havuzuna,

balıklama dalmaktan hep bunlar.

İnsanları her saniye,

sil baştan tanımaktan.

Her tanışmada,

hayal bocalaması yaşamaktan.

Sus işte, otur ! İncinme !

Amma kırılgan kalbin varmış,

Duyma kimseyi,

Görme olanı, olmayanı...

Yapma fedakarlık,

Öğren artık bunları,

Mutluluk masken ebedi yüzünde olsun.

Her sıkıldığında oku bunları,

Öğüdünde öğüt bütün olumsuzlukları.

Sana senden yakın kim varsa,

Onunla birlikte ol...

Sana yakın görünüp,

Ruhunu biçerdövere sokanlarla değil !

....