OKS anneleri

Ben OKS annesi değilim. Ben sadece oğlumun annesiyim.

Doğduğu gün onu ilk kollarıma verdiklerinde ne kadar güçlendiğimi hatırlıyorum. Birden bire bütün bebeklerin annesi olacak kadar kuvvetlenmiştim. Gerçek masumiyetin koruyucusu olmuştum.

Sanırım anneliğin koşulsuzluğu buradan geliyor.

Hayat onun masumiyetini yavaş yavaş elinden alırken bunun önüne geçemeyeceğimi çabuk fark ettim.

İlk adımlarını attığında birçok kitap ve Internet sayfası karıştırdım.

Disiplinli anne,

Anlayışlı anne,

Arkadaş anne,

Fedakar anne,

Vs vs vs derken aklımı da karıştırdım.

Yatağının başına gidip onu uyurken seyrettim. Ogün karar verdim.

“İnsanın her zaman bebeklik masumiyetine geri dönebileceği bir yer olmalı.Eğer o yer anne kalbiyse bu beşiği sonsuza kadar içimde tutmalıyım.” Dedim.

Yaşamı boyunca,

Hata yaptığında,

Yanlışa düştüğünde,

Başarısız olduğunda,

Eminim ki bunun hesabı zaten ondan sorulacak. Çevresindeki insanlar ve sistemler bunu seve seve yapacaklar

Ama o isteği zaman kalbimdeki minik beşiğine gelip uzanabilecek.

Ve yeniden

Ve yepyeni bir yolculuğa çıkabilecek.

Sanırım tek yapmamız geren o “beşiğin” var olduğunu onlara anlatabilmek…

Sevgili OKS anneleri lütfen bir sınavın değil, çocuğunuzun annesi olun.