Okula Uyum Sürecinde Tekrarlanan 25 Hata!

Okula uyum sürecinde sağlıklı bir oryantasyon programının planlanması çocuğun daha sonraki okul algısını da olumlu yönde etkileyecektir.

Her okulun kendine özgü oryantasyon programı olabilir. Anaokulları düşünüldüğünde daha ilk günden anneden ayrılma deneyimi yaşatılmamalıdır. Bazı çocuklar ilk günden okula hemen alışmış gibi görünse de sınıf içerisinde baş edemediği bir durumda hemen annesinin yanına gitmek isteyebilir. Bunun için anne babaların en azından 3 gün okulda beklemeleri en sağlıklısıdır.

Çocuklardan önce anne babaların okula uyumu sağlanmalıdır!

Okula uyum sürecinde sadece çocuklar değil anne babalarda oryantasyon programına dahildir. Çünkü onlar da okulu, öğretmenleri, işleyişi ve rutinleri henüz yeni tanımaktadır. Aslında en önemlisi ilk önce anne babaların okula oryantasyonu sağlanmalıdır. Bunun için okul seçimi mutlaka anne babalara ait olmalıdır. Hiç bir anne baba güvenmediği bir kuruma çocuğunu emanet edemez. Eğer bir anne çocuğuyla birlikte kendisi de ağlayarak ya da kaygılı hissederek ayrılıyorsa çocuğuna şu mesajı verir: “Tehlikeli bir yere gidiyorsun”. Bu çocukların oryantasyonu daha uzun sürer hatta tutumlar değişmedikçe hiç uyum sağlamayabilir. Bir çocuk anne babasından ayrıldığında “güvende” olmaya ihtiyaç duyar. Bu güven mesajını da her sabah evden okula giderken anne babasından almak ister. Ancak o zaman okula, öğretmenine güvenebilir.

Bir çok anne baba okula uyum sürecinde istemeden, bilmeden ya da farkında olmadan bazı hatalar yapabilirler. Bir çok anne baba bu süreçte gerçekten çaresiz kalabilir. Bu çaresizliği hisseden çocuklar ise okula gelmemeyle ilgili ısrarlarını daha da arttırırlar. Bu hafta oryantasyon sürecinde en sık yapılan 25 hatayı anlatarak farkındalık sağlamak istedim.

Çocuklarınızı okula alıştırırken bir çok hatayı istemeden de olsa yapmış olabilirsiniz. Bu hatalar ne kadar çok yapılmışsa ve çocuğunuz normal olarak hala okula alışmamışsa hemen yeni bir eylem tutum planı yapılmalıdır. Okula alıştırma sürecindeki anne baba tutum ve davranışlarınızı fark etmeye çalışın. Okul psikoloğunuzun bu süreçte önerdiği tutumlara da uyarak daha sağlıklı bir oryantasyon süreci için sabırlı olmaya çalışın. 

Okula Uyum Sürecinde Yapılan 25 Hata!

Çocuğunuz okula girdikten sonra tekrar tekrar öpmek için yanınıza çağırmak!

“Anneciğim, ben işe gideyim mi?” gibi çocuk merkezli sorular sormak. Çocuğunuz “gitme” dediğinde de okulda kalmak.

Evde sizinle kalacak kardeşiyle birlikte okula götürmek. Günlük planlarınızı onun yanında konuşmak.

“Benim çocuğum çok uyumlu ve okula hazır” diye düşünüp ilk 3 gün okulda beklemeden hemen gitmek.

Bu uyum döneminde okulda yemek yemesini ve uyumasını beklemek ya da bu konularda ısrar etmek.

Fizyolojik bir problemi yoksa evden okula yemek götürmek.

Çocuğunuzu okula götürürken kaygılı ifadelerde bulunmak ya da yanında bahsetmek.

Okuldan alırken abartılı tepkilerde bulunmak. “Bütün gün aklım sendeydi, seni çok çok özledim..” gibi cümleler çocuğunuzu kaygılandırabilir. Okulun güvenli bir yer olduğunu hissettirmek en sağlıklısıdır.

Sizden ayrılırken ağlayan çocuğunuzun sadece ağlamasına odaklanmak. “Ağlama” gibi duygusunu bastırmasına neden olacak tepkilerde bulunmak. Bunun yerine ağlamanın normal bir şey olduğunu ve daha önce hiç ayrı kalmadığınız için ilk günlerde biraz üzgün hissetmenin normal olduğunu söylemek gerekir.

Çocuğunuza okulla birlikte başka değişimler de yaşatmak.

Öğretmenine “abla” diye hitap etmek. İlk önce anne babaların anaokullarında çalışan kıymetli insanların bir öğretmen olduğunu bilmesi gerekir. Çocuğunuz anaokuluna başladığında onun artık bir ablası değil öğretmeni vardır!

Özellikle ayrılmakta güçlük çeken çocuklar için vedalaşmaların uzun yapılması.

Okuldan alırken “bugün çok ağladın mı?” Diye sormak.

Çocuğunuzun oklula gitmek istememeyle ilgili pazarlıklarına karşılık uzun açıklamalarda bulunarak dil dökmek.

Çocuğunuzu okula getirmek için gerçekçi olmayan söylemlerde bulunmak ya da ödül-ceza yöntemini uygulamak.

Çocuğunuzun okula gelmesini sağlamak için rica cümleleri kurmak ya da yalvarmak.

Çocuğun okula gitmesiyle ilgili farklı görüşlerin olması ve çocuğun yanında konuşulması.

Çocuğun haberi olmadan okuldan uzaklaşmak. Çocuğun anneyi görmek istediğinde bulamaması hem anneye hem de öğretmenine güvenini sarsmaktadır.

Oryantasyon süreci zor geçen ya da uzun süren çocuklara annane ve dedelerin müdahale edip henüz okula hazır olmadığı yönünde ısrar etmeleri.

Oryantasyon sürecini okul profesyonellerine bırakmak yerine ebeveynlerin yönetmek istemesi.

İlk zamanlar tam gün okulda kalması yönünde ısrar etmek.

Oryantasyonda çocuğun ne kadar yemek yiyip yemediği ile ilgilenmek. Ardından çocuğun okulu zorla yemek yedirilen yer olarak algılayıp gelmek istememesi. Sonra da anne-babanın okula gelmek istememesini sorun etmesi.

Anne babaların güvenmekte zorlandıkları okula çocuklarını göndermeye devam etmeleri.

Henüz oryantasyon süreci tamamlanmadan “okula gelirken çok ağlıyor, kıyamıyorum” deyip okuldan alıp bakıcıyla bir yıl daha evde kalması.

Çocuğunuz eve geldiğinde sadece “günün nasıl geçti ya da bugün seni en çok ne mutlu etti?” Yerine sorgulayıcı aslında kendi merakınızı giderici sorular sormak.